Το Άγριο Αρπακτικό

Κεφάλαιο 13

Μόλις βγήκαμε από το νερό κάτσαμε στις ξαπλώστρες που υπήρχαν εκεί

Άρης : Ποιοι είναι οι γονείς σου μικρή?
Ταμάρα : Γιατί ρωτάς?
Άρης : Απαντά μου
Ταμάρα : Την μαμά μου την λένε Χρύσα, τον μπαμπά μου δεν τον γνώρισα ποτέ
Άρης : Γιατί έτσι?
Ταμάρα : Δε ξέρω , δεν μου είπε ποτέ η μαμά μου
Άρης : Και η μαμά σου που είναι τώρα?
Ταμάρα : Δεν έχω ιδέα
Άρης : Όταν σε απήγαγαν τα αγόρια σε έψαξε?
Ταμάρα : Δεν νομίζω , γιατί όσες φορές και αν προσπάθησα να φύγω κανένας δεν με αναγνώριζε

Του είπα και με κοίταξε σοκαρισμένος

Άρης : Πλάκα κάνεις
Ταμάρα : Καθόλου , και απορούσα και το γιατί δεν με έψαχνε . Δε με ήθελε από ότι φαίνεται
Άρης : Πως ήταν η παιδική σου ηλικία?
Ταμάρα : Η μαμά μου ήταν πολύ αυστηρή , δε με άφηνε να κάνω φίλους και όλη την ώρα με είχε στο δωμάτιο παρέα με τα βιβλία . Η μόνη φορά που έβγαινα από το σπίτι ήταν για να πάω σχολείο
Άρης : Και τα σαββατοκύριακα τι έκανες?
Ταμάρα : Με πήγαινε στην γιαγιά μου και αυτή έβγαινε βόλτες
Άρης : Η γιαγιά σου , σου φερόταν καλά?
Ταμάρα : Ναι , ήταν πολύ καλή , βγαίναμε χωρίς να το μαθαίνει η μαμά και περνούσαμε τέλεια
Άρης : Είναι η μαμά της μαμάς σου?
Ταμάρα : Ναι και αυτό με έκανε να απορώ , πως αυτή με άφηνε να βγαίνω ενώ η μαμά μου όχι
Άρης : Σου είπε η μαμά σου κάτι για το παρελθόν της?
Ταμάρα : Όχι
Άρης : Είχες δύσκολα παιδικά χρόνια , περίπου σαν εμένα
Ταμάρα : Εσύ γιατί?
Άρης : Ούτε εγώ δεν γνώρισα τον μπαμπά μου και όλη μέρα ήμουν στους δρόμους και προσπαθούσα να βγάλω λεφτά . Τα ήθελε η μάνα μου
Ταμάρα : Προσπαθούσες να την βοηθήσεις με έξοδα?
Άρης : Ναι ήταν αρκετά ταλαιπωρημένη και την είχαν απολύσει από την δουλειά της 
Ταμάρα : Και τι έκανες έξω?
Άρης : Συνήθως πουλούσα διάφορα πράγματα όπως χαρτοπετσέτες , είδη μαγειρικής , κούκλες και άλλα τέτοια
Ταμάρα : Που τα έβρισκες όλα αυτά?
Άρης : Τα περισσότερα ήταν προίκα της μάνας μου
Ταμάρα : Κατάλαβα
Άρης : Ναι , για αυτό και σε νιώθω σαν οικογένεια , γιατί έχεις περάσει και εσύ δύσκολα και είναι σαν να σε ξέρω
Ταμάρα : Τώρα πια το κατάλαβα
Άρης : Χαίρομαι

Μου είπε και μου χαμογέλασε . Ξαφνικά το χαμόγελο του εξαφανίστηκε και εμφανίστηκε ένα στεναχωρημένο βλέμμα

Ταμάρα : Τι έγινε Άρη?
Άρης : Τίποτα τίποτα , πάμε να κάνουμε μπάνιο γιατί έχω να κάνω μια δουλειά

Μου είπε και βγήκαμε από το δωμάτιο της πισίνας

Νομίζω κάτι μου κρύβει

Με άφησε στο δωμάτιο μου και πήγε στο δικό του . Έκανα μπάνιο και μόλις τελείωσα στέγνωσα τα μαλλιά μου και έκατσα στο κρεβάτι

Νιώθω κάπως περίεργα που το είπα για το παρελθόν μου αλλά και ανάλαφρα που μίλησα σε κάποιον για αυτό

Μετά από 20 λεπτά άκουσα φωνές στο σαλόνι

Άρης : Εγώ φεύγω , να ετοιμάσετε βραδινό . Όταν θα γυρίσω να είναι έτοιμο για να φάω με την Ταμάρα . Επίσης , Μάνο πήγαινε κλείδωσε την Ταμάρα , είναι στο δωμάτιο της . Έγινα κατανοητός?
Μάνος : Ναι Άρη
Άρης : Τέλεια

Είπε και άκουσα την εξώπορτα να ανοίγει και να κλείνει . Τότε άνοιξε η πόρτα του δωματίου και είδα τον Μάνο

Μάνος : Θες να σου φέρω κάτι πριν κλειδώσω?
Ταμάρα : Λίγο νερό

Του είπα και μου εγνεψε . Μετά από 5 λεπτά μου έφερε νερό και πήγε προς την πόρτα

Μάνος : Κάτσε φρόνημα

Μου είπε και βγήκε κλειδώνοντας την πόρτα . Εγώ ήπια το νερό και ξάπλωσα στο κρεβάτι

Θα μου πει άραγε ο Άρης τι μου κρύβει?

Γιατί αισθάνομαι ότι έχει να κάνει κάτι με το παρελθόν μου?

Λίγες μέρες έμειναν ακόμα

Υπομονή Ταμάρα υπομονή

.
.
.
.
.
.

Αγάπες 🥰

Τι μου κάνετε?

Εγώ είμαι καλά

Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε

Λίγο μικρό το ξέρω απλά δεν ήθελα να γράψω πολλά γιατί θέλω σιγά σιγά να αποκαλυφθούν τα πάντα

Ελπίζω να σας αρέσε αυτό το κεφάλαιο

Μέχρι το επόμενο

Να είστε όλοι καλά

Να χαμογελάτε

Καιιιιιιι

Byeeeee ❤️😍❤️😍