13

589 112 45
                                    

SILENT HOSTAGE OF LOVE

Unicode

___________________________

သူ့မျက်၀န်းတွေ ပွင့်လာခဲ့တော့

မျက်စီရှေ့က

ခင်ဗျား !

သူ့လက်ကကျွန်တော့ခါးသိမ်သိမ်မှာဖတ်ထားသေးသည်
မှာ စောင်းလို့ပင်မရအောင်

" ထယ်ယောင်း ...."

" အွန်း.....ဟန်နီ "

ထယ်ယောင်းမျက်လုံးတွေမှိတ်ထားရင်းသူ့ကိုပြန်ဖြေတော့

" အိပ်...အိပ်နေတာမဟုတ်ဘူးလား "

" မင်းကိုယ်ငွေ့နားခိုလူံနေတာ "

ထယ်ယောင်းမျက်လုံးတွေမှိတ်ထား‌စဲ...

" ဒါဆိုခါးကလက်ကိုလွတ်ပေးအုန်း.ညောင်းတယ် "

" အွန်း......."

ထယ်ယောင်းခါးကလက်ကိုလွတ်ပေးလိုက်တော့ပတ်လက်လှဲလိုက်သောဂျီမင်း

" အ့..ကျောတွေအောင့်လိုက်.....တာ"

ဂျီမင်းစောင်လေးကိုရင်ဘတ်ပေါ်ထိသေချာဆွဲဖုံးလိုက်ကာ
မျက်လုံးတွေကိုမှိတ်လိုက်ပြီးညီးမိတော့

" အရမ်းနာနေလား ဟန်နီ "

ထယ်ယောင်းသူ့ဘက်ကိုတစ်စောင်းအိပ်ရင်းမျက်လုံးတွေမှိတ်ထားရင်းဆိုသည်

" ခင်ဗျားခံကြည့်လေ...ဘယ်လိုနေလဲသိအောင် "

" ကိုယ်က..အဲ့လိုနေရာကလူမှမဟုတ်တာ "

" ဘာမှမဆိုင်တာ "

ဂျီမင်းပုံစံတစ်မျိူးပြောင်းကာ ထယ်ယောင်းကိုကျောခိုင်းပြီးစောင်းအိပ်လိုက်ပြန်သည်

" ကိုယ့်ကြောင့်...မင်းအရမ်းခံစားနေရပြီလား "

ဂျီမင်းထယ်ယောင်းသူ့စကားကြောင့်၀မ်းနည်းသွားမှာလဲဆိုးတာကြောင့်နောက်ကိုပြန်လှည့်ဖို့ပြင်ချိန်
သူကျောပြင်ကိုထိတွေ့လာသောတစ်စုံတစ်ခု

SILENT HOSTAGE OF LOVE (COMPLETED )Where stories live. Discover now