Berk:Aybike!?
Aybike:Berk!?
Berk:Ne işin var burda?
Aybike:Sanane.
Berk:Aybike.
Aybike:Uzak dur benden.
Berk:Aybike özür dilerim.
Aybike:Özür mözür istemiyorum.
Berk:Özledim seni,çok güzel olmuşsun.
Aybike:Yine kandırmaya mı geldin.
Berk:Hayır burda olduğunu bile bilmiyordum.
Aybike:Gitmem gerek.
Berk:Aybike affet beni.
Aybike:Affetmicem.
Berk:Aybike seni çok seviyorum inan.
Aybike:Kandırma beni.
Berk:Inan bana.
Aybike:Neden? dışardan bakınca anlımda enayi mi yazıyor.
Berk:Ben hatalıydım ama öyle gerekti.
Aybike:Beni yüz üstü bırakıp gittin.
Berk:Aybike yapma.
Aybike:Benden uzak durmanı istiyorum.
Berk:Ay-
-------
Aylin:Aybike noldu?
Aybike:Beni yanlız bırakır mısın.
Aylin:Tabi tabi.
****
Aybike:Inanma aybike,o seni bıraktı çabalama asla.
Aybike:Ama o gülüşü.
Aybike:Hiç birşey olmamış gibi konuşması.
Aybike:Haketmedim ben.
......:Pardon.
Aybike:Ne ya rahat bırakın beni.
......:Rahatsız ediyorum ama neden ağlıyorsunuz?
Aybike:Keyfim ve kâhyası öyle istedi.
....:Bide şakacı.
Aybike:Git artık.
*Elini uzatarak*
.....:Ben ozan tarih öğretmenliği okuyorum.
Aybike:Banane ya şimdi bunla mı uğraşıcam ne haldeyim görmüyor musun?
Ozan:Bunun için uğraşıyorum zaten.
Aybike:Kimsin ki uğraşıyorsun?(Ağır oldu reis)
Ozan:Biraz su?
Aybike:Istemez.
Ozan:Hadi ama.
Aybike:Istemiyorum dedim ya.
Ozan:Ne inatçısın be.
Aybike:Kalk yanımdan.
Ozan:Bak şimdi karşılaştık bu tesadüf.Tekrar karşılaşırsak bu kaderdir.
Aybike:Salak mısın aynı üniversitedeyiz elbet karşılaşırız.
Ozan:Bay bay.
