My Blossom [Minsung]

𝙎𝙚𝙚 𝙩𝙝𝙚 𝙚𝙣𝙙

یچیزی اول بگم
فیک قرار نیس گل و بلبل باشه‌
چه اولش
چه اخرش
تماما تاکسیکه.
یعنی اسیب زدن و فلان و زهرمار

اگه روحیتون نمیتونه تحملش کنه نخونین واقعا
و اینجا قرار نیست یه عشق شاد و دوطرفه بین یه کاپل داشته باشیم که باهم برن سر خونه زندگیشون پس هی نگید عع چرا اینطوری شددد؟؟

همین دیگه

امیدوارم ازش لذت ببرید~

*****

با "آه" غلیظ و مردونه ای به اوج رسید و کام کرد.
هردو نفس نفس میزدن و عرق کرده بودن.

کنار تخت نشست و روی گردن پسر خم شد و پشتشو بوسید.

"دوستت دارم"

لبخندی روی لباش شکل گرفت. برگشت و خودشو بالا کشید و لباشو روی لبای پسر گذاشت. با لمس کوتاهش و عقب کشیدن، همراه با لبخندش زمزمه کرد.

"منم خیلی دوستت دارم"

پسر لبخند زد و موهاشو نوازش کرد و جیسونگ از گرمای دست پسر چشماشو با لذت بست.

"اینقدر زیبایی که میتونم تا ابد نگاهت کنم"

"اینقدر لاس نزن"

جیسونگ درحالی که گوشاش قرمز شده بودن و سعی میکرد از ارتباط چشمی فرار کنه تا راز اینکه خجالت کشیده بود رو پنهون نگه داره، گفت و پسر بزرگتر لبخند زد و بوسه ای روی موهای همیشه خوشبوی پسر زد.

جیسونگ لبخندش رو تمدید کرد و با نشستن روی پاهای ورزیده ی پسر دستاشو دور گردن پسر حلقه کرد و با شیطنت لبخند زد.

"چیه بیبی بوی؟"

"یه راند-"

حرفش با شنیدن صدای زنگ گوشیش قطع شد.  چشماشو بست و روی هم فشار داد.

"اونه نه؟"

صدای پسر سکوت بینشونو شکست.

"به زودی ازش جدا میشم..."

"نمیخواد بابتش خجالت زده بشی عزیزم، من همه جوره دوستت دارم، و جوابشو بده"

از درک دوست پسدش لبخند زد و حلقه ی دستاشو باز کرد و به سمت گوشیِ روی پاتختی برگشت.

[چاگی♡]

یه روزی اینقدر این اسمو با ذوق انتخاب کرده بود و هر هفته هم شکلک های کیوت تری جلوش می‌گذاشت و حالا حتی اینقدر براش بی اهمیت شده بود که گذاشته بود مدت زیادی همینطوری بمونه... یچی حدود دو سال.

"بله؟"

"جیسونگ ساعت 10 ئه، کارت تموم نشده؟ نگرانتم"

به ساعت روی دیوار نگاه کرد و با دیدن عقربه ی کوچیک ساعت که روی عدد 10 قرار گرفته بود لعنتی به خودش فرستاد.