PRINCE P.O.V.
Fck those kids!
Ugh!
Pakiramdam ko nadislocate na lahat ng mga buto ko dahil sa sobrang pagkakahila ng mga paa at kamay ko.
Pati yong nakadikit banda sa may pwet ko, buntot ba tawag dito?, hindi nila pinalagpas.
Shit. My butt hurts.
Buti nalang nakatakas ako. Whew! -_____-
Kanina pa ako lakad ng lakad pero hindi ko naman alam kung saan ako pupunta.
8 years na akong nakatira sa city na ‘to pero hindi ko alam ang mga pasikot-sikot dito.
May driver naman kasi ako kaya hindi ko na kailangan maglakad.
First time ko atang maglakad ng napakatagal.
First time ko din maglakad na walang suot na damit at sapatos.
First time ko din Makita ng buo ang buong paligid.
Hindi pa rin ako makapaniwala na naging pusa ako.
Is this kind of a curse?
I thought those things don’t exist.
I want to go back at my house but I’m lost.
Hindi ko na matandaan kung paano ako makakabalik.
Puro putik na rin ang katawan ko.
And I smell like hell!
May nagawa ba akong mali at pinaparusahan ako ng ganito?
Sa pagkakaalala ko, wala naman akong nagawang masama.
Sinusweldohan ko naman ng tama ang mga tauhan ko.
Minsan pa nga, binibigyan ko pa sila ng bonus.
Pinapasaya ko naman lahat ng kababaihan.
Kasalanan ba yon?
Tsk. I don’t understand God!
*grooooowl* (umutot ang tyan ni Prince! :D nagsireklamo na ang mga alaga nya. Hoho.)
What was that sound?
And what is this feeling?
I feel like my stomach is empty and I’m craving for food.
Ito ba yong pakiramdam ng nagugutom? O.o
Sa buong buhay ko, ngayon ko lang naranasan ‘to.
Inuuhaw na rin ako.
Buti nalang may nakita akong convenience store!
Pumunta ako sa may glass door ng convenience store at nakita ko yong guard na nakatingin sakin.
Aba’t tanga ba ‘tong guard na ‘to?
Ba’t di nya ako pinagbubuksan ng pinto?
Gusto ba nyang magreklamo ako sa manager nila nang matanggal na sa trabaho ang tangang guard na ‘to.
“Shoo! Shoo!” sabi nung guard sakin.
What’s with this guy?
Hindi nya ba ako kilala?
Isa akong bilyonaryong tao!
Kaya ko syang ipapatay ano mang oras.
“Shoo! Shoo!” sabi ulit nung guard.
Pero hindi pa rin ako umalis.
Costumer ako!
Costumer!
May karapatan akong bumili----ito na nga aalis na!
Sino ba namang nagsabing bibili ako?
Ni wala nga akong perang dala.
Langyang guard yon.
Tutukan ba naman ako ng baril? -_____-
Hindi ka pa ba aalis sa lagay na yon?
I swear, kapag naging tao ulit ako, pasasabugin ko ‘tong convenience store na ‘to!
Damn. Gutom na gutom na ako. >____<
Naglakad-lakad pa ako baka may madaanan pa akong isang high class na restaurant.
Pero sa kasamaang palad, wala man lang akong nakita.
Kaya nagpahinga nalang ako sa gilid ng kalsada.
Nakita ko yong isang pusa na nanghahalungkat ng basura sa basurahan.
Pagkatapos may nahanap itong isang cellophane na naglalaman ng fried chicken.
Gross.
Ganito na ba talaga kahirap ang pilipinas at talagang naghahalungkat nalang sa basurahan ang mga pusang gala.
*gulp*
B-ba’t parang naiinggit ako.
Shit. I want some too!
*lapit sa basurahan*
Wait.
Ako? Maghahalungkat ng pagkain sa basurahang ‘to?
Huh! As if I would do that.
I’m Prince Zacky Palencia.
Isang anak ng pinakamayaman sa buong pilipinas.
Masisira ang reputasyon ko kapag nalaman nila na nanghahalungkat ako ng pagkain sa basurahan.
*sigh*
Pinagpatuloy ko nalang ang paglalad kung saan-saan.
Kahit saan ako pumunta, pinagtatabuyan ako ng mga tao.
Parang kahapon lang, ako pa yong tumataboy sakanila.
Karma ba tawag dito?
Fuck that karma!
Once I’d return into a human, I’ll take my revenge.
I promise.
Palubog na ang araw pero hindi pa rin ako nakakain.
Pakiramdam ko, mamamatay na ako.
Hindi pa ako pwedeng mamatay.
Kailangan ko pang makuha ang mana ko.
Pabigat ng pabigat ang bawat mga hakbang ko.
Nanlalabo na rin ang paningin ko.
“WAAAA! Ang cute ng pusaaaa!” *O*
Sinubukan kong tingnan ng mabuti yong taong lumapit sakin pero hindi ko maklaro ang mukha nya.
“nawawala ka ba? Gusto mo sa bahay ka nalang namin-----“
The next thing I knew, everything went black.
----------------
Mag-a-update ako ulit ngayong thursday. =))
VOTE & COMMENT mga mahals. ^^
