Chapter 32:Papa

0 0 0
                                    

Havilah POV

Papasok na ako ng bahay ng may tumigil na kotse sa tapat ng gate namin kaya napatigil ako tiningnan ko ito kung sino ang tao sa loob nito

May lumabas na lalaking nasa mid 30 at umikot para pagbuksan sa kabila lumabas dito si  mama,si mama lang pala












WHAT!







Si mama, so sya ba ang kadate nya ngayon infairness kahit may kaedadan na maapel parin



He looks familiar



Nagtatawanan silang papasok ng gate napatingin si mama sa gawi ko

"Oh hi sweetie"lumapit ako kay mama at hinalikan sya sa pisnge at napatingin sa katabi nyang nakangiti

"By the way Vilah he's Zandrew my boyfriend"masayang sabi ni mama lumapit ako kay Tito Andrew at nakipag beso

"Hi po Tito"nakangiti kong bati nginitian nya rin ako

"She's Havilah my daughter"pakilala ni mama

"Nice to meet you iha you looks like your mom"-tito Zandrew

"San pa ba magmamana edi sakin"sabi ni mama sabay tawa

"may anak rin akong lalaki siguradong magkakasundo kayo"nakangiti nitong sabi

"Sa susunod dalhin mo narin ang anak mo para makilala din namin sya ni Vilah at para narin  matikaman nya ang luto ko"sabi ni mama kay tito

"Oh sure I'll bring him here next time"sagot ni Tito

"Sige na umuwi kana gabi na sa daan"pabebeng sabi ni mama kay tito

Si mama dinaig pa ako tsu tsu tsu

Nagpaalam na si tito tudo wave naman si mama nang kamay nya

Inlove si madear at masaya ako para sa kanila at mukang mabait naman si tito pag kinasal na sila magiging buo na kami at may kapatid pa ako diba
















NAKANGITI akong pumasok ng campus wala lang masaya lang ako hahaha sakaka ikot ng paningin ko Hindi ko namalayang maynaka bangga pala ako

"Sorry po pasensya na po"sabi ko with bow pa napatingin ako sa nahulog na papel kinuha ko ito

Sofia Diaz

Ang nakalagay sa papel transfered form ata ito

Pagkaangat nya ng tingin

"Salamat———"

"Pa"

Nagtataka itong tumingin sakin

"Papa ako to si Havilah anak mo kay Hannah"natigilan naman sya sa sinabi ko

"Papa ikaw nga alam mo bang gustong gusto kitang makilala"maiiyak na sabi ko

"Sorry iha pero hindi kita kilala"sabi nito sabay alis

Tuluyan ng tumulo ang pinipigilan Kong luha alam kong si papa yun kamukang kamuka nya ang litrato na pinakita sakin ni mama

Naglakad ako palabas ng gate na umiiyak di ko alam saan ako dadalhin ng mga paa ko

Buong buhay ko pinapangarap ko ang mayakap ng isang ama mahalikan sa noo makasama at maging buo ang pamilya namin kahit galit ako sakanya sya parin ang ama ko pero bat ganon hindi nya ba ako kilala ang sabi ni mama alam ni papa na may anak sya kay mama

Until we meet againWhere stories live. Discover now