𝘩𝘦𝘢𝘵𝘩𝘦𝘳. | levihan

𝘸𝘢𝘴𝘩𝘪𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘤𝘩𝘪𝘯𝘦 𝘩𝘦𝘢𝘳𝘵.

𝙢𝙞𝙩𝙨𝙠𝙞-𝙬𝙖𝙨𝙝𝙞𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙘𝙝𝙞𝙣𝙚 𝙝𝙚𝙖𝙧𝙩.

sabah yine ter içinde uyandım.elimi yatağımın yanına doğru attım.gece uyumadan önce doldurduğum su bardağını tek bir seferde içmiştim.

ve sehpanın üzerinde ki telefonuma elime aldım.evet,bildirim yoktu.sadece saate bakıp kapattım.

evimde abimle birlikte yaşıyordum.ona bir günaydın demek için aşağıya doğru indim.

merdivenlerden inince soluk soluğaydım.ama asıl amacımı yapamadım.abim arkadaşlarıyla sınav için çalışıyordu.kahve saçlı bir kız ve sarı saçlı hafif bıyıklı bir adamlaydı.

-günay-
-levi!özür diledim şuan çalışıyorum,bir dahakine gel lütfen.
-peki.

abim benim aksime çok popülerdi aynı zamanda baya sosyaldi.o yüzden hep arkadaşlarıyla birlikte.aynı zamanda çok çalışkan olduğu için sürekli işleriyle meşgul.

bu sebeple onunla haftada ancak bir kere düzgün bir şekilde konuşabiliyordum.

hızlı adımlarla odama doğru koştum.

sırtüstü yatarak ağlamaya başladım.

bir mendil almak için kapının yanına doğru yürürdüm.

kapıyı biri aralamıştı.

-girebilir miyim acaba?
-uhm,tamam.

bu kız daha deminki kahverengi gözlüklü kızdı.

çalışma masamın yanındaki sandelyeye oturdu.

-kaç yaşındasın?abine göre çok genç gözüküyorsun.
-30 yaşındayım.
-vay!seni 20 yaşında zannediyordum.
-sen?
-senin gibiyim.29 yaşındayım.

kız cidden çok cana yakındı.bana kimse bu kadar samimi olmazdı.

-şey...acaba sakıncası olmazsa telefon numaranı alabilir miyim?
-tabiki!

sohbet çok kaynamıştı.aynı zamanda bu kızın telefon numarasını almak beni çok mutlu etti.

-amanın!
-ne oldu?
-bu bileğindeki yara çok büyük!
-pek takılma.yanlışlıkla düşmüştüm.

yalan söylüyordum.o yarayı yapan bendim.evet.çok kez denemiştim.o bunu düşünemezdi ama.değil mi?umarım.

-inanamıyorum!bu yara nasıl düşerek olabilir ki?şey mi denedin yoksa...

o sırada kapıda abim belirdi.böyle olması iyi oldu

-hange,mike gidiyor.
-tamam erwin!hemen iniyorum.

abim kapıdan çıktı.o kız hemen bana döndü.

-akşam seni arayacağım,tamam mı?
-peki,nasıl istersen.

kız hemen indi.o yaraları umarım unutmuştur,umarım.aptalın tekiyim.ne diye gömleğimi elledim ki!

her neyse bunu unutmalıyım.ne de olsa o da unutmuştur.

telefonumu açtım ve kızın numarasına elimi götürdüm.

demek ismi hangeydi.ismi hiç japon ismi gibi değildi.sanırım o da benim gibi.

telefonumu kapattım.mutluydum.hemde çok.

hayatımda ilk defa biri benimle arkadaş oldu ve benim hakkımda endişelendi.

rehberime abim dışında ilk defa birini ekledim.

üniversitede bile arkadaşım yoktu.bu benim için iyiydi.

yatağa doğru uzandım.uyumak istiyordum.

bugün cidden yoruldum.