We Are A Secret (wlw,greek)

3.Συγνώμη?!?!

Αφού έφυγαν όλα τα παιδιά μέσα από την τάξη, αποφάσισα να πάω κοντά της και να κάτσω πάνω στην έδρα καθώς αυτή έκλεινε την πόρτα της τάξης.

Ε: "Πως μπορώ να σας βοηθήσω κυρια Παπαζαχαρίου;" Την ρώτησα στα σοβαρά. Τότε ήρθε κοντά μου και με στρίμωξε βάζοντας τα χέρια της στο πλάι. Είναι πιο ψιλή από εμένα οπότε το κεφάλι της ήταν στο ίδιο ύψος με το δικό μου 

Β: "Το όνομά μου ακούγεται πάρα πολύ ωραία όταν το λες... Λοιπόν Εμμανουέλα, γιατί είπες ότι σε λένε Κατερίνα;" Μου χαμογέλασε. Η θερμοκρασία είχε αρχίσει να ανεβαίνει καθώς ήταν παρα πολύ κοντά μου και είχε τρομερή επιρροή πάνω μου.

Ε: "Επειδή... έτσι" Χαμογέλασα "Γιατί δεν μου είπες ότι θα ερχόσουν εδώ να διδάσκεις;" 

Β: "Γιατί; Με ρώτησες για να σου πω;"

Ε: "Σωστά... Εντάξει μια φορά έγινε. Δεν θα ξαναγίνει..." Την κοίταξα στα μάτια

Β: "Ναι και μου ακούγεται λογικό γιατί είμαι η καθηγήτριά σου πια. Βέβαια δεν γαμιέσαι με τους καθηγητές σου..." 

Ε: "Που να το ήξερα ότι θα ήσουν καθηγήτριά μου;" 

Β: "Και εγώ που να ήξερα ότι είσαι ανήλικο. Σε εκείνο το club δεν επιτρέπονται ανήλικα..." 

Ε: "Άλλο αυτό... Τέλος πάντων με θες κάτι γιατί σε λίγο θα αρχίσουν να μας ψάχνουν" 

Κοίταξα έξω από τα παράθυρα και ένιωσα το χέρι της στο μάγουλό μου. Χωρίς να το καταλάβω τα σαρκώδη χείλη της βρίσκονταν πάνω στα δικά μου. Εκείνη την στιγμή μου ήρθαν πολλές αναμνήσεις από εκείνο το βράδυ και είμαι σίγουρη ότι θέλω να της ξανα επαναλάβω. Αλλά είναι καθηγήτριά μου οπότε δεν πρόκειται να γίνει ξανά.... Ξαφνικά άκουσα βήματα από τον διάδρομο και την έσπρωξα κατεβαίνοντας από την έδρα.

Ε: "Ναι κυρία Παπαζαχαρίου. Θα προσέχω περισσότερο στο μάθημα σας την άλλη φορά."

Τότε άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα η καθηγήτρια των αρχαίων

Κ.Α: "Α εσείς είσαστε εδώ. Νόμιζα ότι θα ήταν κανένας μαθητής να τρώγεται με την συμμαθήτριά του."

Β: "Ναι εξηγούσα κάτι στην Εμμανουέλα. Έτσι και αλλιώς τελειώσαμε οπότε θα αδειάσουμε την αίθουσα." Της είπε και ευχαρίστησα τον θεό που έχω τόση καλεί ακοή αλλιώς θα μας έβλεπαν και ένας θεός ξέρει τι θα γινόταν.

Αφού χαιρετήσαμε την καθηγήτρια των Αρχαίων κατεβήκαμε τις σκάλες και πήγε η κάθε μία στην δουλειά της. Στο διάλειμμα συνάντησα την Άννα και δεν άντεξα και τις είπα τα πάντα. Από το βράδυ των γενεθλίων της μέχρι πριν λίγα λεπτά.