Where's my mind ? [Z]

258 16 0
                                    

ဗိုက္ေအာင့္တယ္။

ဗိုက္ေအာင့္တယ္။

ဗိုက္ေအာင့္တယ္။

ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာေကြးေကြးေလးေနရင္း
စိတ္ထဲကေနကုန္းေအာ္ေနမိတယ္။
ငါသိေနတယ္။ငါကိုယ္ငါထိန္းခ်ဳပ္ထားရင္
ဒီေဝဒနာေတြကငါ့ဆီတပတ္ျပန္လည္လာ
လိမ့္မယ္ဆိုတာ။ဒါေပမဲ့လည္း
ငါထိန္းခ်ဳပ္ထားခ်င္မိတယ္။

ငါကသူတို႔ေျပာသလို မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္
မဟုတ္ဘူး။ မဟုတ္ဘူး ! လံုးဝ မဟုတ္ဘူး။

It's your faults , it's all your faults

ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ေျပာေနျပန္တယ္။

No that's not my intention.

ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ထုရုိက္ရင္း ငိုေႂကြးေနမိတယ္။

တစ္ေယာက္ေယာက္....တစ္ေယာက္ေယာက္...
ငါ့ကိုကယ္တင္ပါ။

ဒီငရဲႀကီးထဲကေနကယ္တင္ပါ။

ငါ့ကိုယ္ငါဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုတာ
တကယ္ကိုမသိေတာ့ဘူး။
အိမ္မက္ေတြ ...အိမ္မက္ဆိုးေတြ၊
ေဆးေတြ ၊ ဆရာဝန္ေတြ ၊ တစ္ညတာလိင္ဆက္ဆံေဖာ္ေတြ ၊
ေဆးလိပ္မီးေတြ ၊ အရက္ေတြ ၊ စာေတြ ...
ငါ့ကိုယ္ငါရူးသြပ္မသြားေအာင္လို႔ဘယ္လိုအရာ
ေတြနဲ႔မ်ားဆက္ထိန္းခ်ဳပ္ထားရပါ့မလဲ။

"ကိုယ့္ကိုယ့္ကို pro social psychopath
ျဖစ္လို႔ျဖစ္ေနမွန္းမသိတဲ့ psychopath သမား
ကပိုဆိုးတယ္ေနာ္ " ငါ့သူငယ္ခ်င္းေျပာတဲ့
အဲ့ဟာသကငါ့အတြက္မရီရဘူး။

ငါမဟုတ္ဘူး။ ငါမဟုတ္ဘူး။ မွန္ထဲက
ယိုယြင္းေနတဲ့ ငါ့ကိုငါၾကည့္ရင္း ငိုေနမိတယ္။ အဲ့ဒါငါမဟုတ္ဘူး လို႔ ! ဘာလို႔ဆရာဝန္ေတြကေစာက္သံုးမက်
ရတာလဲ။ေစာက္ဆံေတြဒီေလာက္ပုံေပး
ထားတာေတာင္ဘာလို႔ငါ့ကိုမကုသေပး
ႏိုင္ရတာလဲ။ ဘာကို ကုမရတာလဲ။
ဘာကို ကုမရတာလဲလို႔ !

လူတိုင္းက ငါျပထားတဲ့အျခမ္းကိုဘဲ
တပ္မက္ၾကတယ္။အေရခြံေအာက္မွာ
ရွိေနတဲ့ငါ့ကိုက်ေတာ့ရြံမုန္းၾကတယ္။ အဆက္မျပတ္လိင္ဆက္ဆံမႈေတြ၊
ငါ့ေအာက္မွာငိုေႂကြးေနတ့ဲမိန္းမေတြ၊ ငါ့ကိုခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့လူေတြ၊
ငါ့ကိုေသေလာက္ေအာင္မုန္းတီးေနတဲ့
ေကာင္ေတြ၊ငါေသသြားပါေစလို႔
ဆုေတာင္းေနၾကတဲ့ငါ့အိမ္ကလူေတြ။

𝗦𝗧𝗥𝗔𝗪𝗕𝗘𝗥𝗥𝗬Where stories live. Discover now