ဗိုက္ေအာင့္တယ္။
ဗိုက္ေအာင့္တယ္။
ဗိုက္ေအာင့္တယ္။
ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာေကြးေကြးေလးေနရင္း
စိတ္ထဲကေနကုန္းေအာ္ေနမိတယ္။
ငါသိေနတယ္။ငါကိုယ္ငါထိန္းခ်ဳပ္ထားရင္
ဒီေဝဒနာေတြကငါ့ဆီတပတ္ျပန္လည္လာ
လိမ့္မယ္ဆိုတာ။ဒါေပမဲ့လည္း
ငါထိန္းခ်ဳပ္ထားခ်င္မိတယ္။ငါကသူတို႔ေျပာသလို မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္
မဟုတ္ဘူး။ မဟုတ္ဘူး ! လံုးဝ မဟုတ္ဘူး။It's your faults , it's all your faults
ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ေျပာေနျပန္တယ္။
No that's not my intention.
ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ထုရုိက္ရင္း ငိုေႂကြးေနမိတယ္။
တစ္ေယာက္ေယာက္....တစ္ေယာက္ေယာက္...
ငါ့ကိုကယ္တင္ပါ။ဒီငရဲႀကီးထဲကေနကယ္တင္ပါ။
ငါ့ကိုယ္ငါဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုတာ
တကယ္ကိုမသိေတာ့ဘူး။
အိမ္မက္ေတြ ...အိမ္မက္ဆိုးေတြ၊
ေဆးေတြ ၊ ဆရာဝန္ေတြ ၊ တစ္ညတာလိင္ဆက္ဆံေဖာ္ေတြ ၊
ေဆးလိပ္မီးေတြ ၊ အရက္ေတြ ၊ စာေတြ ...
ငါ့ကိုယ္ငါရူးသြပ္မသြားေအာင္လို႔ဘယ္လိုအရာ
ေတြနဲ႔မ်ားဆက္ထိန္းခ်ဳပ္ထားရပါ့မလဲ။"ကိုယ့္ကိုယ့္ကို pro social psychopath
ျဖစ္လို႔ျဖစ္ေနမွန္းမသိတဲ့ psychopath သမား
ကပိုဆိုးတယ္ေနာ္ " ငါ့သူငယ္ခ်င္းေျပာတဲ့
အဲ့ဟာသကငါ့အတြက္မရီရဘူး။ငါမဟုတ္ဘူး။ ငါမဟုတ္ဘူး။ မွန္ထဲက
ယိုယြင္းေနတဲ့ ငါ့ကိုငါၾကည့္ရင္း ငိုေနမိတယ္။ အဲ့ဒါငါမဟုတ္ဘူး လို႔ ! ဘာလို႔ဆရာဝန္ေတြကေစာက္သံုးမက်
ရတာလဲ။ေစာက္ဆံေတြဒီေလာက္ပုံေပး
ထားတာေတာင္ဘာလို႔ငါ့ကိုမကုသေပး
ႏိုင္ရတာလဲ။ ဘာကို ကုမရတာလဲ။
ဘာကို ကုမရတာလဲလို႔ !လူတိုင္းက ငါျပထားတဲ့အျခမ္းကိုဘဲ
တပ္မက္ၾကတယ္။အေရခြံေအာက္မွာ
ရွိေနတဲ့ငါ့ကိုက်ေတာ့ရြံမုန္းၾကတယ္။ အဆက္မျပတ္လိင္ဆက္ဆံမႈေတြ၊
ငါ့ေအာက္မွာငိုေႂကြးေနတ့ဲမိန္းမေတြ၊ ငါ့ကိုခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့လူေတြ၊
ငါ့ကိုေသေလာက္ေအာင္မုန္းတီးေနတဲ့
ေကာင္ေတြ၊ငါေသသြားပါေစလို႔
ဆုေတာင္းေနၾကတဲ့ငါ့အိမ္ကလူေတြ။

YOU ARE READING
𝗦𝗧𝗥𝗔𝗪𝗕𝗘𝗥𝗥𝗬
Short Story□ One shot မ်ားႏွင့္ Essay တိုမ်ားစုစည္းရာ 🔺️အသက္၂၀ ေအာက္မ်ား ဖတ္ရႈရန္အတြက္ မသင့္ေတာ္ပါ။ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ရာစာေပမ်ား၊ အေရးအသားမ်ား ပါဝင္သည့္အတြက္ အသက္၁၈ႏွစ္ေအာက္ငယ္ရြယ္သည့္သူမ်ား မဖတ္ရႈရ။ □ One shot များနှင့် Essay တိုများစုစည်းရာ 🔺️အသက်၂၀ အောက်များ...