"You are it" (5sos tagalog fanfic)

~2~

~ 2 ~

 

~Kari~

Sa wakas. Sa haba ng aking nilakad, nakarating na ako sa eskwelahan. Sensya na po na hindi ako maka-tricycle, mahal na ang pamasahe duon dahil mahirap lang po kami. Anu ba yan, nabanggit ko ang mga reklamo ko kanina, nakalimutan ko tuloy sabihin kung anung eskwelahan ako nag-arral. Di ko nga alam kung importante nga ba na sabihin sa inyo, pero ako ang nagsasalita dito kaya....

Ulitin nga natin, mukhang ang unti ang impormasyon na naibigay ko. Nag-aaral ako sa isang unibersidad. Iniisip niyo siguro, "Akala ako mahirap siya?"

Opo, mahirap ako. Pero hindi naman ganun kahirap eh. Parang, ibahagi na natin na katamtaman ang buhay ng pamilya ko. Sponsored kasi po ako ng aking mga tita at tito. Simula nung kinder pa ako, sila na mga i-sponsor ko. Hindi ko naman sila binibigo eh, simula nung nag-aral ako, lahat ng grado ko sa bawat subject ay...pasado naman.

Lumapit na ako sa school gate, at duon ko na rin nakita si Luke, kasama niya si Calum na nasa tabi lang.

Binilisan kong maglakad, pagdating sa kanya, kinuha ko ng mabilis yung bag ko na hawak hawak niya, "Oy, ikaw ah. Wag na wag mong gagawin yung ginawa mo kanina. At tsaka iniwan mo pa ako sa daan! Paano kaya kung nagbibiro ka lang at ang sumunod ko ng alam ay sinagis mo nalang kung saan saan."

Inirolyo ni Luke ang kanyang mga mata, "I think I deserve a thank you than a rant..." Chos.

 

"Sige, thank you. Thank you na tinulungan mo ako diyan sa bag kong mabigat. At..." sabi ko na may kasamang matamis na ngiti, tapos kinurot ko siya sa kanyang braso bigla.

"Ow!" Nabigla siya, tumapak ng ilang steps palayo. "What was that for?"

Tinignan ko siya ng masama at tinuruan ko ng index finger ko, "At iyon Luke, ay dahil sa binangga mo ako, kinuha ang gamit ko at tumakbo ng walang paalam. Yan tuloy, akala ko pinagtri-tripan mo lang ako." Sabi ko at umalis na ako sa kanila, patungo sa silid aralan.

~Luke~

 

"Dude..." Calum started, trying to hold back a laugh whilst his arms crossed.

I chuckled, "What?"

"She thanked you and pinched you so hard on your arm." He laughs.

I laughed too, "Yea, she did." I looked at my arm, and then to my elbow.

And then it hit me, "Kari!" I yell, and then started jogging to our classroom. I remembered that she has a scratch on her left elbow and I told her that we'll go to the clinic once we're here at school.

~Kari~