Mi Rae ailesi ile iş nedeni ile başka bir yere taşınırlar. Mi Rae ve üvey kardeşi Chanyeol'u yeni bir ev ve okul beklemektedir. Şimdi onların yeni girdikleri ortamdaki ilişkilerine ve aile içindeki yaşanan olaylarını okuyalım...
"Mi Rae hadi kalk kahvaltı hazır! Eğer 5dakikaya masada olmazsan annem kahvaltı yapmana izin vermeyecekmiş."Chanyeol'un sesi ile uyandım ve kollarımı sabah sarılması için açtım. Tabi kiChanyeol bunu kaçırmadan hemen sarıldı. "Günaydın Channie!" "Günaydın Mimi Kkkkkk..." poposuna vurarak"Hadi kalk da kahvaltıya yetişeyim çoktan 1 dakikam gitti. Zaten bugüntaşınacağız aç kalmak istemiyorum yapacak çok işim olacak kesin." Üzgüngözlerle bana baktı. "Merak etme ben sana yardım edeceğim." "Yaaaa benimdüşünceli kardeşim." Sohbeti daha da uzatmadan hemen kalkıp lavaboya giripelimi, yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım. 5 dakikanın dolmasına çok yakın birsürede kahvaltıma yetiştim. "Günaydın anne ve baba" diyerek masaya oturdum.Tabi beni pek takmadılar. Aman neyse her zamanki halleri. Kahvaltı tabağıma baktığımda küçük bebeğinbile doyamayacağı şekilde yemek vardı. Bunun sebebi annemin bana olan takıntısı. Her zaman ölçülü bir şekilde yemekveriyor ne ölçü ama! Bir deri bir kemiğim resmen görseniz. Boyum 1.70 ama 45kiloyum siz düşünün artık o derece. Onun bana verdiği sürede masaya oturmazsamo öğünü yiyemiyorum. Yemeklerim hep çok az oluyor benim aksime Chan'ın tabağıdolup taşıyor ama o, annesi bana ne kadar veriyorsa o kadarını yiyip gerisiniyemiyor. Tabi ki bazen benim zorlamalarımla, kızmalarımla tabağını bitiriyor. "MiRae eşyaların hepsini kolilere yerleştirdin mi?" diye sordu annem. Onu kafamlaonayladım. "Anne gideceğimiz okulu ayarladınız mı? Yeni evimize yakın mı?" Chan merakla sordu. "Hmm ayarladık ama aynı sınıfta olmayacaksınız. Mi Rae seni kötü etkiliyor aynı sınıfta olunca o yüzden bilerek farklı sınıfa koydurduk. Eve yürüyerek yarım saatlik mesafede. Chan bebeğim istersen sana şoför tutup araba ile de gidebilirsin." Diye cevapladı annem. Bu annemin her zamanki hali o yüzden böyle söylemlere alıştım diyebilirim. Tabağımdaki son lokmayı da alıp suyumdan azıcık içtim. Sesi duyulmayan babam sonunda konuştu. "Mi Rae bu gideceğiniz okulda gerçekten başarılı öğrenciler var. Eğer ilk 3'e giremezsen seni çok fena yaparım. Anlaşıldı mı!?" "Anlaşıldı." Annemin bana takıntısı olduğu gibi babamın da derslerime karşı takıntısı var. Bunun sebebi ise iş ortaklarının çocuklarını sürekli övüp durmaları bu yüzden de babam sürekli yüksek notlar almamı istiyor sadece hava atmak için. Suyumun son yudumlarını da içip afiyet olsun diyerek odama üstümü değiştirmeye çıktım.
"Chaaaaan!" yeni evimizin oturmaodasından bağırdım. "Efendim Mimi." Elimle yanındaki koliyi gösterdim. "Şu koliyi getirir misin?" cevap bilevermeden koliyi getirdi. Sevimli bir şekilde gülümsedim. "Ay şöyle şeyler yapmaMimi hahahaah" diyerek saçımı karıştırdı. Elini iterek omzuna vurdum. "Ya kaçkere diyeceğim saçımı karıştırma diye!" biz birbirimizle uğraşırken annemgeldi. " Mi Rae! Oyalanma daha yatak odalarını yerleştireceksin. Eğer yemek saatine kadar işleri bitirmezsen yemek yiyemezsin." Chan Yeol üzgün bakış atarak işine döndü bende oyalanmadan kaldığım yerden devam ettim. "Chan bebeğim sen neden iş yapıyorsun ? Sen benimle gel mahalleyi gezeceğiz. Hem okul formalarınızı da alalım. Yarın okula gideceksiniz." Annemin lafını ikiletmeden gitti.
Ayycırtım çıktı be! Helal olsun bana kısa sürede tüm evi yerleştirdim ama bendebittim. Kolumu kıpırdatacak halim kalmadı resmen. Ben tam yatağıma kendimiatacakken dış kapının sesini duydum kesin annem ile Chan geldi. Evet anneminbana seslenmesi için son 3 2 1 "Mi Raeeeee!" işte hhhahha. Ses tellerin koparumarım hıh. Annemi daha fazla bağırtmadan hemen aşağı kata koştum. "Efendimanne." bana elindeki poşeti uzattı. "Bunlar formalarınız yıka ve güzelce ütüle.Sofrayı da hazırla yemek vakti geldi. Heh bu arada baban yeni kitaplar almışbunu da al yarın bu soru bankası bitecek. Eğer bitmezse ne olacağını iyibiliyorsun." Poşetle kitabı alıp kitabımı odama bıraktım. Formaları isemakineye atıp makineyi çalıştırdım. Son olarak mutfağa sofrayı hazırlamayagittim. Yemeklerimizi de yedikten sonra Chan ile odalarımıza çekildik uyumak için sonuçta yarın okul var erken kalkmalıyız. Bugün çok yorulduğumdan hemen uykuya daldım.
Uykumun 2. ya da 3. saatinde kolumun dürtülmesiyle uyandım. "Mimi~~ ben uyuyamadım yana kaysana seninle uyuyacağım." Yaaa şu tatlılığa bak. "Gel koca bebek gel. Niye uyuyamadın söyle bakalım." Yana kayarken sordum. Chan da çok beklemeden yanıma yattı. "Biliyorsun yeni ortamlar, yeni kişiler beni hep geriyor ondan. Gergin olduğum için uyuyamadım." Saçını okşayarak "Merak etme ben yanında olacağım. Sınıflarımız ayrı olsa ne fark eder ki dua et ki aynı okula gidiyoruz. Teneffüsler de yanıma gelirsin olur biter." Kaşlarını çattı. "Ya! Niye ben geliyorum sen gel." "Şapşal ben nasıl geleyim dünya kadar çözecek sorum oluyor. Yemeğe hatta tuvalete bile zar zor gidiyorum senin yanına nasıl geleyim." "Pofff doğru söylüyorsun. Sana yardım etmek isterdim ama derslerimin berbat olduğunu biliyorsun." "Biliyorum. Düşünmen yeter. Neyse hadi uyuyalım sabah erken kalkacağız. Formaları da ütülemedim zaten daha da erken kalkmam lazım. İyi geceler." "Sana da" diye karşılık verdi. Sonrası zaten malum uykuya daldık...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
