Ποιήματα

Διαμάντια

Έχεις νιώσει πότε τη στιγμή, στιγμή μαγική
που μια εκτυφλωτικη λάμψη σε χτυπάει ξαφνικά
λες και ο ήλιος αποφάσισε να κατέβει στη γη για να σε συναντήσει;
Τη στιγμή που το φως σε τυφλώνει
και τίποτα άλλο πια δεν έχει σημασία
πάρα μόνο αυτό;
Αν ένιωσες, τα διαμάντια φταίνε.

Έχεις νιώσει πότε τη στιγμή, στιγμή μαγική
που κάθε κύτταρο σου,
η ύπαρξη σου ολόκληρη,
η ψυχή και το μυαλό σου περιστρεφονται γύρω από αυτο;
Αν ένιωσες, τα διαμάντια φταίνε,
που σε έκαναν να νιώσεις μαγικά μόνο για μια στιγμή.
Μα ξέρεις, αυτό είναι το κακό με τις στιγμές... σαν τολμήσεις να ανοιγοκλεισεις το ματιά σου η στιγμή ανήκει πια στο παρελθόν.

Και είναι τα συναισθήματα σαν την κινούμενη άμμο-
όσο βαδίζεις τόσο βαθύτερα βουλιάζεις.
Και βλέπεις... ότι χτίζεις στην ακτή
το χαλάει της θάλασσας το πρώτο κύμα.
Γι αυτό μη γελιεσαι, είναι παγίδα τα διαμάντια, έτσι όμορφα που αστράφτουν,
σε αιχμαλωτίζουν πριν καν το καταλάβεις.
Έτσι και αλλιώς το λέει και επιστήμη,
τα διαμάντια έχουν τη μεγαλύτερη χαρακτικοτητα.
Μα να ξέρεις πως την πιο βαθιά χαρακιά,
μπορούν να την κάνουν στη ζωή σου.