𝕀'𝕞 𝕠𝕟𝕝𝕪 𝕗𝕠𝕣 𝕙𝕚𝕞 ❤︎ |ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵃᵗᵉᵈ

Chapter 01 🌼🍃

.........................................

මුහුදු වැල්ලේ ඉදගෙන ඈත අහස දිහා එක ඇහිපිල්ලමක්වත් නොගහා මං බලාගෙන හිටියා. පැයක්ද දෙකක්ද එහෙම නැත්තම් පැය ගානක්ද කියන්න මං දන්නෑ. මේ මුහුදත් හරියට මගේ ජීවිතේ වගේ. කිසිම අවසානයක්වත් නැවතීමක්වත් නැති.

කාලෙකට කලින් මමත් දිව්වා, ජීවිතේ ඉස්සරහට ම දිව්වා. හැබැයි දැන්නම් මට හොදටම හති වැටිලා තියෙන්නේ. ජීවිතේ ම කලකිරිලා ඉන්නෙ. ඒත් මන් ජීවත් වෙනවා, තව කෙනෙක් වෙනුවෙන් මන් ජීවත් වෙනවා. එයා තමා දැන් මාව ජීවත් කරවන්නේ. ඒ ඇස් නිසා තමා මම තාමත් හුස්ම ගන්නේ. අද එයා නෑනම් එක්කෝ මම මේ වෙද්දිත් මැරුන කෙනෙක්. එහෙම නැත්තම් පිස්සෙක්.

" අප්පා..........!!! "

ඈත අහසේ මගේ සිතුවිලි එක එක මතකයන් එක්ක පොරකද්දි එකවරම ඇහුන සද්දේ මාව මේ ලෝකෙට ගෙනාවා. ඒ තමා මං මේ ලෝකේ අහන්න ආසම වචනය. අප්පා !! ඒ තමා මගේ මුලු ආත්මෙම සනසන පුන්චි කටහඩ !! මගේ රත්තරන් මැනික. මට මේ ලෝකේ ජීවත් වෙන්න ඉතුරු වෙලා තියෙන අන්තිම හේතුව.!! ජීවිතේ නැති නාස්ති කරගෙන අකාලේ මැරිලා යන්න ඕන තරම් හේතු තිබ්බා. ඒත් මන් එයා වෙනුවෙන් ජීවත් උනා. මගේ මැනිකගෙ ලෝකේ හීරෝ වුනා.

"Soo-yoon !! මෙහෙට එන්න. අපි දැන් යන්න ඕන."

" අනී...අප්පා, තව චුත්තයි "

මූනත් ඇබුල් කරගෙන මටත් ගස්සලා එයාගේ පුන්චි බෝල කකුල්වලින් වෙරලට ගහගෙන එන මුහුදු රැල්ල පාගනවා. ඒ රැල්ලත් හරියට මගේ සතුට වගේ, ගොඩාක් වේගෙන් ඇවිත් හැමදේම දීලා ආවටත් වඩා වේගෙන් ආපහු යනවා.

" අප්පා....!! අනී එන්නතෝ. සෝයුන් ට තනියම සෙල්ලම් කරන්න බැරියෝ... "

අනේ ඉතින් මගේ කෝලම..එයාගේ ඔම්මා වගේමයි. වදකබාරියක් !! ඒත් මන් ආදරෙයි. දැන් මගේ මුලු ලෝකෙම එයා. මගේ පුන්චි පැටියා. ඒත් දවසක එයා ඇහුවොත් " මගේ ඔම්මා කෝ අප්පා ? " කියලා. එදාට මන් දෙන උත්තරේ මොකක් ද ?! හැමදාමත් මම් ඒ මාතෘකාව ලග අසරනයි.

" සෝයුන්ට තනියම සෙල්ලම් කරන්න බෑද ? "

මම මගේ පැටියගේ පිටි පස්සෙන් හිටගෙන ඇහුවාම එයා ඉස්සරහා බලාගෙනම මගේ කකුල් දෙක උඩට නැග්ගා. ඒ චූටි කකුල් මගේ කකුල් උඩ තියාගෙන අපි දෙන්නම ඒ රැල්ල පෑගුවා.