.............................................................
.............................................................රෑ බෝවී එන ජාමේ අදුරු දෙමහල් නිවසක එක් කාමරේකින් පමනක් කුඩා ආලෝකයක් විහිදෙයි. අතහැර දමා තිබූ ඒ නිවසෙහි කාමරයෙන් එන මිනිස් කටහඩවල් දෙක ඇර මුලු පරිසරයම වසා ගෙන තිබුනේ ගන අන්දකාරයකින් හා නිහඩතාවයකින් පමනයි.
🔴: 😩 ආහ් අනේ බොස්...මේ මොකද...??!
🐙: මම තමුසෙව මරන්න නෙවෙයි හදන්නේ ඊජන්... ඔන්න ඔහොම ඉදගන්නවා..
ඔහු තම සේවක ඊජන්ගේ අතින් ඇදගෙනම ඇවිත් කුඩා බලබයකින් පමනක් යන්තමට ආලෝකමත් වී තිබූ ඒ කාමරේ අයිනට වෙන්න ඇති සෝෆා එකකට තල්ලු කරලා දැම්මේ මදක් කලබලෙන්.
🔴: 😦 අ..අනේ..බොස් මන් අතින් වැරැද්දක්වත් උනාද...ම--😟
ඔහුට පැවසිය හැකි උනේ එමපනයි. ඉයුන්වූ සෝෆා එකෙන් ඇලවෙන ගමන් ඊජන්ගේ උකුලෙහි ඔලුව තබාගත්තේ දෙනෙත් තත්පර ගානකට අඩවන් කරගැනීමටයි.
🔴: 😟 බොස් !!!
🐙: මට විනාඩි දෙකක් මෙහෙම ඉන්න දීපන් ඊජන්..
හැගීමක් නැති ඒ කටහඩ කෙතරම් ගැබුරු උනත් හැංගිලා තුබුන වේදනාව අදුර ගැනීමට ඊජන්ට ගියේ සුලු මොහොතක් පමනයි.
🔴: ඔම්මව මතක් උනාද...!?
යාන්තමට හිසකෙස් අතරින් යන ඊජන්ගේ අත්වල සනීපෙට ඉයුන්වූගේ කලබලකාරී හිත මොහොතක් සැනසුනත් අඩවන් වූ දෙනෙත් ඔහු නැවතත් විවර කරේ තුනී කදුලු පටලයකින් තෙමාගෙන.
YOU ARE READING
𝕀'𝕞 𝕠𝕟𝕝𝕪 𝕗𝕠𝕣 𝕙𝕚𝕞 ❤︎ |ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵃᵗᵉᵈ
Fanfiction🚫 just a fanfiction 🚫 " මුලු හදවතින්ම ඔහුගේම පමනක් වූ ඇයගේත් , අවුරුදු ගනනාවකට පෙර වසා දැමූ හදවත ඇය නිසා විවෘත උන ඔහුගේත් , __________අවසන් පෙම !!!! " ____________ ♡︎•°• __අහස් ගැබේ පොරබදිමින් අතීතයට දිවගිය මතකයන් සිත්තම් කරමින් මෙසේ ප...