ကျွန်မအသက်လေးဆယ့်ရှစ်ရှိပြီအရင်လိုမလှတော့ဘူးမသန့်ပြန့်တော့ဘူးပြီးတော့အလှလေးမပြင်နိုင်တော့ပြင်စရာမိတ်ကပ်ဘာညာလည်းကျွန်မမှာမရှိဘူးပထမဆုံးသံတိုင်တွေကာရံထားတဲ့အခန်းငယ်လေးထဲဝင်တုံးကထိုသံတိုင်တွေကာရံထားတဲ့အခန်းငယ်လေးစီလူတွေခဏခဏလာတယ်လာမှာပေါ့ကျွန်မငယ်ရွယ်တုံးကတစ်အားချောတာကိုးထောင်မှူးထောင်စောင့်ထောင်သားစုံနေတာဘဲကျွန်မစီလာပြီးသူတို့စီမှာရှိတဲ့စားစရာပစ္စည်းအကုန်ကျွန်မကိုလာပေးတယ်......
...မှတ်မိပါသေးတယ်တစ်ညကျွန်မအိပ်နေတုံးတံခါးဖွင့်သံကြားရတယ်သံနဲ့လုပ်ထားတော့အသံမြည်စမြဲကျွန်မမနိုးဘူးဆက်အိပ်နေတယ်နောက်တော့ကျွန်မနူတ်ခမ်းကိုလာနမ်းတယ်အင်္ကျီအောက်ထဲလျှိုဝင်ကာရင်သားတွေကိုဆုပ်နယ်ေနသည်ကျွန်မမျက်လုံးဖွင့်လိုက်တယ်မြင်ရတဲ့သူကအသားညိုညိုငါးဆယ်နားကပ်နေသည့်ထောင်မှူးဆိုသူကျွန်မရုံးတယ်မရဘူးသူကျွန်မအပေါ်ကနေတက်ဖိထားတယ်သူကကျွန်မအဝတ်အစားကိုအတင်းဆွဲချွတ်နေသည်ကျွန်မရုံးလဲသူကပိုကြမ်းလာသည်အဝတ်အစားမဲ့နေသည့်ကျွန်မခန္စာကိုယ်အားသူရမ္မတ်ကြီးစွာကြည့်သည်ကျွန်မနားသူတစ်ဖြေးဖြေးကပ်လာတယ်မပေးနိုင်ဘူးကျွန်မခန္စာကိုယ်ကိုမောင်ကလွဲပီးဘယ်သူကိုမှမပေးနိုင်ဘူးကျွန်မအော်တယ်အကူအညီရလို့ငှားဒါပေမဲ့အရေးမလုပ်အိပ်မြဲတိုင်းအိပ်နေကြသည်ကျွန်မအပေါ်အုပ်မိုးကာအတင်းလာနမ်းတယ်ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာပြန်ကျဲနေသည့်မှန်စကိုကျွန်မကောက်ကိုင်လိုက်ကာသူ့ကျော်ကုန်းပေါ်ထိုးစိုက်လိုက်သည်သူကျွန်မကိုယ်ပေါ်ကဖယ်ကာပလပ်လှန်ရင်းအော်ညီးနေတယ်သူ့အပေါ်ကျွန်မတက်ထိုင်ကာလက်ထဲမှာကိုင်ထားသည့်မှန်စဖြင့်အကြိမ်ပေါင်းမနဲထိုးစွလိုက်တယ် ထိုချိန်ထောင်တွင်းလှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာတယ်လူတွေတစ်ဖြေးဖြေးနဲ့ကျွန်မရဲ့သံတိုင်အခန်းစီလာကြည့်ကြတယ်သွေးတွေပေနေပြီးအဝတ်မဲ့နေတဲ့ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်ကိုတစ်လှည့်ဘေးနားမှာမသာပေါ်နေတဲ့လူယုတ်မာကိုတစ်လှည့်ကြည့်နေကြသည်နောက်တော့ကျွန်မတိုက်ပိတ်ခံလိုက်ရတယ်အဲ့သည့်နောက်ပိုင်းလူတွေကျွန်မရဲ့သံတိုင်အခန်းစီသိတ်မလာတော့ဘူး
....ဟူး.....ကျွန်မသက်ပြင်းတစ်ချက်မှုတ်လိုက်တယ်မှန်ပေါ်မှာပေါ်နေသည့်ကျွန်မမျက်နှာရဲ့မှေးရိုးအဆက်နားလေးကအမာရွတ်ကိုကြည့်ကာအတိတ်စီသို့ကျွန်မရောက်သွားသည်
