EPILOGUE

14 8 5
                                    

Payapa akong naglalakad sa daang aking tinatahak ko, tanging huni ng mga ibon, halimuyak ng mga bulaklak, simoy ng sariwang hangin, pagsayaw ng mga puno, at hampas ng mga alon.

Ahhh, kapayapaan

Sa dami ng hirap, sakit, pagdurusa, at luha na aking naranasan, sa wakas ay nakaramdam ulit ako ng kapayapaan.”

Wala akong ibang maramdaman kun'di kasiyahan, kasiyahan dahil sa wakas ay nakamtan ko na ang minimithi kong katarungan.

Nakapaghiganti na ‘ko, lumihis ako sa daang tinatahak, nais Kong magpaalam muna sa aking mga magulang bago tuluyang mamahinga panghabang-buhay.

“Dad, alam kong marami akong naging pagkukulang bilang anak mo, I hope that I can be your daughter again in another life, please be safe always, I love you and I will miss you.”I’m smiling while bidding my good-bye to my dad.

Pumunta ako sa kusina at naaabutan ko si mommy na nasa sala, tulala habang nakatingin sa litrato ko.

“Mom, please let me go, I would be very happy if I know that you already move on, please move forward, don't think about me to much ‘cause I know that it will hurt you so much. Alam kong kahit hindi ako nagmula sayo ay tinuring mo pa rin akong parang tunay mong anak, stay in love with dad, be safe, I love you and I will miss you so much. Hope that I can meet you again and have a chance to be your daughter for the second time, see you on the other side mom.”

Lahat ng nangyayari sayo ay may dahilan, mabuti man ito o masama. Lagi mong tandaan na kahit anong pagsubok ay kaya mong malampasan basta‘t may paniniwala ka sa kaniya.

This is Railey Saavedra, a girl with a lot of dream, been betrayed by her friends, and died because of her friends jealousy and envy with her. I already got the justice that I deserve.
 
I can now rest in peace.


                         —End—

BE QUIETWhere stories live. Discover now