De waarheid komt boven water.
Nu weet ik dat jij niet bestaat.
Op school terwijl ik op een drukke gang loop met gillende kinderen lachende jongeren denk ik aan jou
Het wordt erger en erger, ik voel dat ik gek werd nou ja een halfjaar met iemand praten en paar dagen geleden door hebben dat jij niet bestaat na een tijd te lopen zie ik een vriendin van me het wordt me te veel. Huilend viel ik in haar armen.
Mijn gevoel zegt dat ik alleen ben, alleen zonder jou.
Jij gaf me advies, je steunde me, je was er voor me.
Nu ben je er niet meer.
We waren goede vrienden, beter gezegd je bent dat nog steeds.
Ik kon me niet concentreren, elk los papier dat ik zag schreef ik je naam.
Iets in me zegt dat jij nog bestaat, dat ik niet moet opgeven.
Het geeft me hoop
Ik mis je en hou van je
JE LEEST
My weird head!
PoetryEen mengeling van verschillende gevoelens, maar vooral mijn gevoelens.