Sadece Yaşa w/RM (Bitti)

Sana söylemek istediklerim-1

Sen her zaman parlıyordun. İnsanların neşe kaynağıydın. Hayvanlar, insanlar, bitkiler her şey seni severdi. Canı sıkkın olan ya da aklı karışık olan herkes sana sığınırdı çünkü bilirlerdi ki sen her zaman en mantıklı çözümü bulurdun. O kapıdan içeri girdiğin anda tüm oda senin enerjinle dolmuştu. O kadar farklıydın ki! Bu nedenle ilk gördüğümde senden nefret ettim. Çünkü sen benim sahip olamayacağım her şeye sahiptin ve bunların hepsi senin gerçek kişiliğinde vardı. İyi niyetin, güler yüzün, samimiyetin, sağ duyulu olman... Bunların hepsinden o kadar nefret ettim ki seni öldürmek istedim. Herkesin seni sevmesinden o kadar nefret ettim ki farkında olmadan seni öldürmek isterken sana tapmaya başladım. Ben sana hayrandım. Başaramayacağın hiçbir şey yok gibiydi ve ben senin karşında resmen ufacıktım. Sen bir iyilik meleğiydin, ben ise sıradan bir havva kızı. Yirmi bir yıldır insanların benim için beslemesini istediğim hangi duygu varsa sen bunlara hiç çabasız sahip oluyordun. Nasıl herkes sana hayran olabilirdi? Nasıl bu kadar sevebilirlerdi seni?
Seni gördüğüm ilk haftayı unutamıyorum. Beni o kadar yaralamıştın ki! Bunun için hiç uğraşmamıştın bile, belki de beni görmemiştin varlığımı bilmiyordun ama başarmıştın. Ben senin yüzünden kendimi aşağılık birisi olarak görmüştüm. Ve benim bu düşüncelerimi değiştirip ben gülümsetmeye çalışan sonrasında yine sen olmuştun. Sana öylesine şiddetle bağlıydım ki sensiz nefes bile alamaz olmuştum. Senin yapabildiğin her şeyi yapmak istemiştim. Sevgi görmek, saygı duyulmak, başarılı olmak, sen olmak istemiştim. Başlarda rol yaptığını düşünüyordum ama sen aynı o halindin. Yıkılmıştım biliyor musun? Sen kendi başına ışık saçabiliyordun ama ben gölgelerde bile saklanamıyordum.
Söylesene Namjoon, nasıl böyle olabildin?
Bir kereliğine sen benim kuklam ol da ben sana yön vereyim istemiştim ama olmadı. Benim kalbim ipliklerle senin o güzel parmaklarına bağlıydı ve sen bana hangi komutu verirsen ben onu yapmaya hazırdım. Bazı zamanlar ipleri oynatmana gerek bile kalmazdı ben onlardan önce atılırdım. Benim hayatıma kattığın bunca güzellik varken ben sana ne katabilmiştim. Hiçbir şey. Bunu bilmenin beni ne kadar üzdüğünü bilemezsin Namjoon. Ben senin hayatında bir şey olmak isterdim.
Peki Namjoon, ben gözlerimi kapattığımda nereye gideceğim? Gittiğim her yerde senin ışığın benim yolumu aydınlatabilecek mi? Beni unutacak mısın? Beni sadece senin hatırlamanı isterim. Yeryüzünde hiçbir izim kalmasa bile senin zihninin ufacık bir köşesinde yaşamaya devam etmek isterim.
Namjoon... Yolumu kaybettiğim zamanlarda nasıl sana döneceğim?