UYANIŞ

Soğuktu.
Hiç olmadığı kadar soğuk.
İliklerime kadar işleyen soğuktan titreyişim bu sessizliğin içinde büyük bir yakıyla geziniyordu.
Gözlerimi açtığımda kendimi en son olduğum yerde bulmadım. Karanlık, soğuk ve iç ürpertici bu yere nasıl gelmiştim? Sızıp kaldığım yerden doğrulmak istedim. Ancak vücudumun her noktasına işleyen felç hissi bunu engelledi. Sanki asırlardır orada uyuyordum. Güçlükle de olsa olduğum yerden kalktım. Her ne kadar karanlık ve kapalı alan fobim olsa da buraya nasıl geldiğim ve nasıl çıkacağım konusunda fikir sahibi olmam gerekiyordu. Sağıma ve soluma baktığımda sanki ucu sonu yoktu bu yerin. Yürümeye başladım. Duvarlardaki meşale benzeri küçük aydınlatmalar yanıp sönüyordu sürekli. Burası gittikçe daha ürkütücü bir yer haline gelmeye başlamıştı. Duvarların arasında sonu olmadığını düşünerek ilerlerken birdenbire durdum. Rengi bakımsızlıktan solmuş duvarların ortasında boyaları dökülmüş demir bir kapı vardı. Kapının ardında olabilecek şeyi bir dakika bile düşünmeden içeri girdim. Karanlığın ve soğuğun verdiği ürperti daha hiçbir şey görmeden beni odadan soğutmaya yetti. Ancak bulunduğum bu lanet yere nasıl geldiğim, şuan ne yaşadığım ve buradan nasıl çıkabileceğim hakkında kafamdaki tüm soru işaretlerini gidermem gerekiyordu. Buna mecburdum. Odaya girdiğim anda burnuma gelen kanla karışık garip koku beni yerdeki asit benzeri madde ve kan konusunda düşündürüyordu. Duvarda bulunan, eskiden bir boy aynası olduğunu düşündüğüm ayna vardı ve üzeri yine o garip kokulu asit benzeri maddeyle kaplıydı. Duvardaki bıçakla kesilmiş gibi duran garip insan silüetli tablolar zamanın verdiği yıkıntıyı açıkça gösteriyordu. Bu tablolardan en ilgi çekici olanına doğru yürüdüm. Tablonun içerisinde sanki bulunduğu bu yerde benim yaşadığım duyguların daha da ileri derecesini yaşamakta olan iki adam vardı. Birbirlerine bağırıyorlardı. Aniden bir tür vızıltı benzerinde sesler duymaya başladım. Sesin nerden geldiğini anlamaya çalışırken önümdeki tablonun birdenbire garip bir şekilde canlanmaya başladığını gördüm. Neye uğradığımı şaşırmışçasına ne yaptıklarını ve ne söylediklerini izlemeye başladım. Oraya hapsedilmişlerdi. Eğer kendi iç dünyamla berabersem bu tablonun geçmişimle bir ilgisi olmalıydı.