𝗳𝗼𝗿𝗲𝗹𝘀𝗸𝗲𝘁/ 𝘁𝗮𝗲𝗴𝘆𝘂

27𝗬𝗲𝗮𝗵, 𝗵𝗼𝗽 𝗿𝗶𝗴𝗵𝘁 𝗼𝗻 𝘁𝗵𝗲 𝗹𝗲𝗱𝗴𝗲,

Taehyun salondaki koltukta oturmaya devam ederken tam karşısında oturan ikiliye ölümcül bakışlarını göndermeye devam ediyordu.

Yeonjun kolunun altındaki sevgilisini daha da yakınına çekerken arkadaşının bakışlarından kaçınmış ve gülümseyerek konuşmaya başlamıştı.

Dörtlü, Taehyun ve Beomgyu'nun, Taehyun'un evine geldiklerinde kapıda kendilerini bekleyen ikiliyle karşılaşması sayesinde bu hale gelmişti. Taehyun her ne kadar ikiliyi içeri almak istemese de Yeonjun onun bir şey söylemesine izin vermeyerek içeri dalmıştı.

"Böyle bir arada çiftler halinde olmak oldukça güzel"

"Daha güzel bir şey biliyorum Yeonjun f-"

"Elbette böylesine yakın arkadaşlar olmamız çok iyi"

Beomgyu, sevgilisinin sözünü keserek attığı tehditkâr bakışın ardından diğer ikiliye gülümsemişti ve yanındaki bedene bakmayarak sevimlice konuştuğunda Taehyun neredeyse ağlayacaktı.

"Soobin ve ben sevgiliyiz"

Yeonjun sırıtarak konuştuğunda Taehyun kesinlikle onun suratının ortasına sert bir yumruk indirmek istiyordu. Gözlerini devirmeden önce Beomgyu'ya kısa bir bakış atmış ve sırıtmıştı.

"Evet biliyorum Yeonjun-shi, biz de Taehyun'la sevgiliyiz" 

Beomgyu sevgilisine dönerek gülümsediğinde Taehyun kötü kötü Yeonjun'a bakmayı sürdürürken yavaşça yan tarafında oturan bedenin ince belini bir koluyla sarmıştı.

"Beom bana mutfağı göstersene"

Soobin, Yeonjun'u biraz kendinden uzaklaştırarak konuştuğunda, bütün gün sevgilisine sırnaşan ve neredeyse her bulduğu vakitte ona yapışan beden mızmızlanmaya hazır bir ifadeyle dudaklarını büzerek çocukça konuşmuştu.

"Bebeğim beni yalnız bırakma"

"Yeonjun...Bir yere gitmiyorum"

"Ama bebeğim-"

"Yeonjun...Her an bitişik olamayız sevgilim lütfen"

Soobin içten içe sabır dilenirken Yeonjun çocukça davranmayı kesmesi gerektiğini anlayarak susmuş ve kafasıyla ufak bir onay vererek Beomgyu'yla uzaklaşan bedeni izlemişti.

Her ne kadar bunun mümkün olmayacağını bilse de her anını Soobin'e yapışık bir halde geçirmek istiyordu, fazlasıyla temas bağımlısı biriydi ve her ne kadar Soobin kendisine birçok konuda izin verse de bütün bunlar Yeonjun'a yeterli gelmiyordu.

Soobin'in her an elinin altında olmasını, küçüğün kokusu ve sıcaklığı dört bir yanını sarmışken, Yeonjun tüm zaman boyunca öylece yapışık halde kalmak istiyordu. Küçük olanı bu konuda daha şimdiden bıktırdığının farkındaydı ve bu onu üzüyordu.

Kollarını göğsünde birleştirmiş ve dudaklarını büzerek karamsar bir ifadeyle koltukta oturmayı sürdürürken yanına yerleşen ağırlıkla birlikte daldığı düşüncelerinden sıyrılmış, koluna okkalı bir yumruk geçiren bedenle acıyla kıvranarak sızlanmıştı.

"Bu ne içindi?!" Yeonjun kolunu tutarak sızlanmaya devam ederken büyüttüğü gözleriyle kırmızı saçlı bedene bakıyordu.

"Sabahımı mahvettiğin için Yeon" Taehyun sinirle konuştuğunda bir yandan da gözlerini mutfak kapısında tutarken ikilinin ne konuşuyor olabileceğini merak ediyordu.