Ufacık bir gülüşle başladı herşey...
Bir insann gülmesi senin hayatını ne kadar değiştirebilir ?
Benim hayatımı alt üst etti diyebilirim.o güldü... ufacık gözleri kayboluyordu gülerken. gülmesi, konuşması o kadar sıcaktı, o kadar sempatikti ki ben bile o an bana ne olduğunu anlamadım.... ilk sahnede gördüm onu, gözlerimi ayırmadan izledim.o an etrafımdaki herkes silindi...
bir tek o vardı sahnede. o an hiç bitmesin, istedim. ne oluyordu bana böyle..! içimde tarif edilmez duygular oluşuyordu... kendime gelmem lazımdı.daha yeni gördüğüm birine böyle anlamsız duygular hissetmem çok saçmaydı.! biran önce toplamam lazm kendimi... oyun bitti sahne kapandı...
herkes dağıldı.gözlerimi alamadğm ,gülüşüne takıldğm, çocukta yoktu ortada?ortamın atmosvernden kurtulmak için biran önce salon dışına attım kendimi ve bilmiyordum ki oyun benim için yeni başlıyordu. . .
O günü öyle atlattm.aynı okulda olmamıza rağmen kim olduğunu hiç öğrenmek istemedim, öyle kaldı.
İki gün sonra...
Arkadaşmla bahçedeyiz ve karşımda oturan çocukk...evet ogünki çocuktu.! peki 1 seneden beri okulda olmama rağmen niye bugün karşıma çıktı ! yine alamadım gözlerimi ondan, daldım gittim...o an arkadaşımn beni sarsmasyla kendime geldim...
arkadaşımın pis pis sırıtmasıyla karşlaştm... 'hayrdr aşıık mı oldun' der gibi bakıyordu. ama ben, bana ne olduğunu bilmiyordum... arkadaşma karşlık vermeden sınıfa çıktık.dersteyim ve benim aklımda hala o çocuk: kaçncı sınıf ,adı ne, içimdeki duygularn anlamı ne ! soru soruyu kovalıyordu resmen kafamda....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİMDİ SENDEN VAZMIGEÇMELİ..
ChickLitçok sevmiştim sanırım.. istediğim ise sadece arkadaş desteğiydi..ama destek yerine köstek oldular, çok sevmiştim o adamı.... ilk tiyatro salonun da açık kahve gözlerinde kayboldum... sonra güldü..o tapılası gamzeleri çıktı ortaya... GÜLÜŞÜNE AŞIK OL...
