ŞİMDİ SENDEN VAZMIGEÇMELİ..

....

Arkadaşlarımın tepkisi devam ediyordu artık o çocuk yüzünden kendime zarar vermeye başlamıştım o yüzden arkadaşlarım murattan vazgeçmemi söylüyordu ama böyle bir şey imkansızdı nasıl vazgeçebilirdim ondan... o benin diğer yarım olmuşken onların tepkisi gittikce büyüyordu tabi benimde murata olan sevgim her geçen gün büyüyordu.. ondan vazgeçmemi isteyemezlerdi benden çok üstüme geliyorlardı o sana bakmaz bile demişlerdi gururum kırılmıştı.. sevgilisi güzeldi evet bakmazdı bana.. bu benim içimi ne kadar acıtıyor bilemezlerdi her gece o yastığa başımı koyduğum zaman göz yaşlarım eksik olmuyordu

Anlayamazlar beni bu çocuğun neyini sevdin tipsiz diyen Bile oldu...

Ama muratı benim gözümden görmeleri imkânsızdı zaten benim baktığım gibi baksalardı kendileri aşık olurdu. Bakmakla görmek arasında çok fark var kimse bilemez o yüzden onda ne bulduğumu, varlığı yetiyordu onu sevmem için..

Tamam arkadaşlarım benim iyiliğimi istiyordu ama muratı seviyorum vazgeçemiyorum bu yüzden vazgeçemiyorum diye benimle küseceklerini bile söylediler ama...

Onlar benim en yakın arkadaşım ne olursa olsun böyle durumda beni yalnız bırakmamaları lazım.. arkadaşlarıma sığınıyordum ben onlar içinde göz yaşı dökmüştüm.. murat beni çok duygusal bir hale getirmişti...