Z racji tego że od dłuższego czasu nie wstawiałam nowych informacji postanowiłam poświęcić ten dział czemuś lekko odbiegającemu od dotychczasowej tematyki (potraktujcie to jako bonus).
Najpierw trochę o Celtach:
Celtowie (a dokładniej prawo celtyckie) doskonale odróżniało dobra osobiste od dóbr wspólnych dzięki czemu kobieta (która w tamtejszych ludach była bardzo niezależna) mogła dysponować własnymi środkami bez względu na mężczyznę.
Zasadę działalności celtyckich małżeństw można określić w prosty sposób, a mianowicie "kto dał więcej, ten rządzi". Wyjaśniając chodziło o to, że jeśli do małżeństwa wniósł więcej facet, to mógł podejmować decyzje dotyczące na przykład ich gospodarstwa bez zgody kobiety i odwrotnie. Konieczność wspólnej decyzji obowiązywała tylko w przypadku gdy oboje wnosili do wspólnego życia proporcjonalnie.
Istnieje teoria że stereotypowa władza mężczyzny nad kobietą wywodzi się właśnie od celtyckich legend przedstawiających kobietę jako jednoczesna urodzajność i blask oraz tłumienie wszystkich wrogości z którymi mężczyzna musi walczyć nieustannie aż władza nie zostanie mu oddana.
WIERZENIA CELTYCKIE:
Do najstarszych wierzeń celtyckich należą tzw. matrony (właść. nazwa celtycka: mathair). Matrony przedstawiane były jako 3 siedzące postacie dojrzałych kobiet, karmiących niemowlęta lub trzymających rogi obfitości (bądź kosze pełne owoców). Wskazuje to na sytość, obfitość oraz spełnienie czyli mowa tu o starych bóstwach kobiecych, jednak o samym kulcie mathair nie wiadomo prawie nic.
EPONA
Celtowie szczególnie czcili pochodzącą z Galii boginię plemienną Eponę. (Nie ma jednak pewności co do tego czy była ona jednym z bóstw plemiennych czy może jedną z lokalnych matron). W istocie około 30 bóstw kobiecych bywa uważanych za lokalne wcielenia Epony bądź jej późniejsze transformację (np. Rosmerta gdzie rdzeń jej imienia "smert" oznacza słowiańskie słowo "śmierć" i wyraża tę cechę bóstwa kobiecego której nie widzimy w symbolice Epony - śmierć i zniszczenie (była małżonką Boga śmierci)).
Innym wcieleniem Epony może być także bogini Nehalennia (tzn. "Niewzywana"), której imienia nie należy wzywać. Dzisiejsi badacze twierdzą także, że EPONA występuje również pod innymi imionami jak np. iryjska Anu.
NEHALENNIA
Oddawano jej cześć w Domburgu na wyspie Walcheren, na terenach dzisiejszej Holandii.
********************************
Jako postaci bóstw męskich były zazwyczaj deifikowane rzeki, którym poświęcano świątynie lub miejsca święte w pobliżu źródeł.
źródła - szczególnie te wytryskujące gorące wody były obiektami szczególnej czci i były identyfikowane z bogami, boginiami lub parami bóstw.
*Informacje napisane na podstawie książki Jerzego Gąssowskiego ,,Mitologia Celtów" - stąd mogą występować ewentualne zacytowania fragmentów tekstu.
*To tyle na dzisiaj. Mam nadzieję, że mitologia celtycka zainteresowała was chodź trochę.
Kolejny rozdział wkrótce!*
