you make me love you, hyunho

about

akşama doğru çalan kapıya bakmak için kendini zorla yataktan kaldırdı. gelen her kimse çalar çalar gider diye düşünmüştü ama yaklaşık 10 dakikadır çalan kapı zilini dinlemek, iyice sinirlerini bozmuştu.

delikten baktığında gelenin hyunjin olduğunu gördü. derin bir nefes alırken kapıyı açmadan konuştu. "niye geldin?"

"seni merak ettim."

minho, hyunjin'in sesini duymasıyla kalbinin çarpmasına engel olamazken içinden kendine lanet okudu.

"merak ettiğin kişinin ben olduğuna emin miyiz?" minho istemsizce kırık çıkan sesi yüzünden kendinden nefret etti. konu hyunjin olduğunda kalbinin bu kadar yumuşamasından da.

"minho sana her şeyi anlatacağım. jisung ve chan'ı duyduğunu biliyorum ama olaylar senin anladığın gibi değil, yemin ederim. lütfen şu kapıyı açar mısın?"

minho gözlerini devirdi. hyunjin'in o lüzumsuz arkadaşlarından nefret ediyordu.

"git hyunjin. o aptallarla ne bok yaptıysanız dinlemek istemiyorum."

"bebeğim bak kapıyı aç-"

minho hyunjin'in sözünü anında kesti.

"bana bebeğim deme ve birazcık bana değer verdiysen git hyunjin."

"peki."

minho delikten hyunjin'in gidişini izlerken gözlerini hâlâ ondan çekemedi, hyunjin ayrıldı ama minho orada ne kadar durdu bilmiyordu.