VAMPİRİN SESİ

Karanlık

...Sonra adam bana bakarak devam etti :" Ne oldu ? Bakma bana öyle endişeli endişeli. " avazım ciktigi kadar bagirmak geliyordu icimden ama olmuyordu. Adamin gozlerinin icine masumca bakiuordum. Gozleri kirmizi renkti bu bir ruya olmaliydi yada sacma sapan okudugum vampir hikayelerindeki o urpertici adam gercek miydi ? Adam konusmasina devam etti :" Seni yaklasik 9 seneden beri izliorum kacta yattigini , kacta kalktigini , ne yedigini , ne okudugunu , gunlugunde ki en sevdigim seyim ayicigim dedigini bile. Ve tam sen bizim grupluksun belki inanmassin ma bu bi gercek ben senin hep golgendim karanliktim ben " dedi ve annemin sesi geldi arkami dondum ve tam anne ! Die bagiricakken yine sesim cikmadi deli olucaktim onume dondugumde adam kayipti. Bundan cikaracagim golgemmis pehh... lavaboya gidip elimi yuzumu iyice yikadim aynaya baktim ve arkamda yine o vardi ani bi kalp krizinden gidebilirdim. Eee vampirler aynada gorunmezdi hani ? Bu kesin halisülasyondu. 1 haftadan beri ruyama giriordu. Sonra annemin yanindan odama gidip :" oradaysan bi baksana" dedim sanirim iyice sacmaladim. Kimim ben ? O kim ? Ben neden kendi kendime konusuorum ? Aklimda bir suru soru isareti vardi.