We Are Dying-Stony

1.Bölüm-Bende Sevgilindim

"O benim dostum."

Basit görünüyordu ama değildi asla basit olmayacaktı. Steve her daim kaybettiğine inanırdı daha doğrusu kazanmanın bedelleri onu mağlup gösterirdi. 2.Dünya savaşında kazanmıştı ama Peggy'yi kaybetmişti Bucky'i kaybettiğini sanmıştı şimdi ise o küçük cılız birisi iken bile onu koruyup kollayan arkadaşını bulmuştu bulmuştu ama ne bulmak şimdi ise dostunu korumak istiyordu 1945'te kalan arkadaşını korumak istiyordu ama o arkadaşı artık 1945 te tanıdığı adam değildi şuan bunun bedelini ödüyordu Steve kazanmıştı İç Savaşı kazanmıştı ama bu onun için bir kazanç değil kayıptı. Sevdiği adamı kaybetmişti.

"Bende sevgilindim."

Tony korkak biri değildi sönük biri değildi aksine cesaretli ve parlak biriydi çünkü böyle büyümüştü hayat onu egoist kibirli bir dahi yapmıştı ama Tony egosu olmadan dillere destan zekası olmadan yaşamayı istemişti evet Tony Stark ışığı olmadan yaşamayı dilemişti karşısındaki adam yüzünden onunla ufak bir göl evinde sonsuza kadar kısılı kalabilirdi ama şimdi o tapılası yüzünü görünce canı acıyordu çünkü Tony onun için her şeyden vazgeçebilirken Steve yapmıyordu Steve ilk defa vazgeçmezken Tonu ilk kez vazgeçiyordu rolleri değişmişti.Onlar değişmişti.

Tony kendinden emin adımlarla kolunu kaldırıp Bucky'ye nişan aldı ateşledi. Sonra ne olduğunu hatırlamıyordu mağlup olduğunu biliyordu sadece sevdiği kişi kalkanını yaşamasını sağlayan tek şeye saplarken kırıldığını hissediyordu. Kalbi gibi paramparça olmuştu onlarca darbe yedikten sonra yüzü yavaşça yana kaydı ve gözleri kapandı bu Steve'i kendine getirmeye yetmişti kalkanını yavaşa yere bıraktı ve hızlıca eğildi.

"Ne yaptım ben? Tony lütfen aç gözlerini."

Cevap gelmemişti gelemezdi hızlıca kucağına aldı sevdiği adamı. Onu kurtarmalıydı yapmak zorundaydı. Dışarı çıkmak üzereyken son kez Bucky'ye baktı.

"Wakanda ya git T'Challa anlamış olmalı sana yardım eder."

Steve hızla dışarıya çıktı ölmek istemiyordu ama kucağındaki adamla berber ölüyordu.