Roodkapje

Er was eens een meisje en ze had altijd een groen kapje op, daarom heet ze ook roodkapje. Op een dag ging ze naar haar oma om eten te brengen, want de oma had honger, want ze was een zwerver.

Roodkapje liep door het bos en zag een stukje verderop hele mooie bloemen staan. Ze loopt er met haar eendentasje naartoe en komt erachter dat er een sloot voor staat. Op het moment dat roodkapje zich realiseerde dat ze de bloemen niet kon pakken, kwam sneeuwitje aangehuppeld. Ze vroeg: 'kan ik je helpen?' Roodkapje vond dat wel fijn en zei: 'ja graag!' sneeuwitje probeert de bloemen te pakken, maar... Toen kwam de jager en at haar op. En de bloemen ook.

Toen roodkapje bij oma aankwam drukte ze op de deurbel: DINGDONG! Oma zei: 'kom maar binnen schatje'. En roodkapje liep naar binnen. Toen ze de woonkamer in liep zag ze dat er een bijl lag. Ze liep naar boven. Naar oma's kamer. En daar lag ze... Nou een soort van, want dat was oma niet! Het was de jager. Zonder dat de jager ook maar iets kon zeggen at roodkapje hem al op.

Roodkapje liep uit de slaapkamer, de trap af, door de keuken en toen de achterdeur uit naar de tuin. En toen onplofte het huis. (De 2e oerknal) Het huis vloog de lucht in en kwam niet meer terug. Toen stond de wolf in de deuropening !! Ofnouja waar de deur eerst zat dan.. Hij liep naar roodkapje en gaf haar een paar mooie bloemen en een zand taart. En toen at hij haar op. De echte oma van roodkapje kwam aangelopen en sneed de buik van de wolf open, haalde roodkapje eruit, sneed de buik van roodkapje open haalde de jager eruit en sneed de buik van de jager open en haalde sneeuwitje eruit. Toen stopte sneeuwitje en de oma allemaal bloemkolen in alle buiken en rolde ze allemaal over de 7 heuvelenweg naar Amerika toe, omdat ze in Nederland niet weten wat ze met zulke canibalen moeten doen...

En iedereen leefde nog lang en dik..