I was screaming for help in a world that is deaf.
ako si noona at ako ay mag ggrade 10 na sa susunod na taon ngunit hindi ko alam kung ipagpapatuloy ko pa ba ang aking buhay, dahil ako ay binubully araw araw ng lalaking pinka mamahal ko ng lubos.
Austin, Austin ang pangalan ng lalaki na gusto ko, hinde lang basta gusto, mahal ko.
naalala ko pa kung paano ako nag simula mag kagusto sa walang pusong tao na ito,
Ngayon ang araw na pinaka hinihintay ko sa lahat, nakaraan na taonang pinaka ayaw ko sa lahat
ay ang aking kaarawan.
Gabi na at pauwi na ako sa bahay, pero ang tindi ng ulan at wala akong payong at habang nag aantay ako na tumila ang ulan naisipan ko na tawagan ang aking ina. ''Ma mag cecelebrate ba tayo ngayon ng birthday ko? Birthday ko ngayon sana naman kahit isang beses icelebrate natin ang kaarawan ko kahit isang beses lang namanokay na ako mama eh''
'' Alam mo ba dapat hinde na kita ipinanganak, dapat hinde kana nabuhay, alam mo naman na busy kami ng papa mo sa kompanya natin ah? sagabal kalang eh''.
Nang bigla nalang tumulo ang luha ko ng hindi ko namamalayan siguro nga naiyak ako sa matatamis na mensahe saakin ng mama ko.
YOU ARE READING
OVER THE MOON
FanfictionSi noona ay nawalan ng pagasa na mabuhay pero dahil kay austin lumigaya ulit ay bumalik ulit si noona sa dati nyang ugali. so sino nga ba ang endgame? HAHAHAHAHA