Inaantok pa si Korin.
Ang aga niya kasing gumigising. 5:30 A.M (Maaga nayun ha)
“Hoy girl, recess na. punta tayo canteen.” Tinapik siya ng classmate niya na si Carrie.
“O sige ba.”
It’s been 1 month ng maging freshmen siya.
Sa canteen…
“Ano sayo Korin?”
“Munchkin lang akin.” Sa labas ng linya na siya naghintay kay Carrie.
Napalingon si Korin ng may nangalabit sa kanya. Sa may gilid niya, sa loob ng linya ay isang matangkad na lalake. Di lang siya basta matangkad, siya yung battalion commander for this school year; sa pagkaka-alam ni Korin.
Hindi naman siguro siya ang nangalabit.
Kinalabit siya ulit. Ngayon tinitigan lang yung lalake.
Hmmp… Ulitin mo pa.
Kinalabit saya ulit.
“Korin! Eto yung sayo o!” Nakabili narin si Carrie at umalis na kami sa magulong eksena sa canteen.
After mag recess, pumunta sina Korin at Carrie sa library. Curious si Korin dun sa lalake kanina na kalabit ng kalabit sa kanya.
batch 2008 nakita niya ang lalake, graduate ng elementary. Kaya pala familiar yung mukha niya para kay Korin.
“Students, the time given for you is for you to choose your club.” Nasa ground floor ang Homemakers club, nasa 2nd floor ang classroom nina Korin.
“Tama nga pala, Friday ngayon. Club selling.” Sabi ni Korin sa sarili habang nakatingin sa labas.
“Kindly please pass this paper and sign up.” Habang papalapit ng papalapit ang papel kanila Korin at Kelly napansin niya ang mukha ni Korin na parang gustong umiyak.
“Na ano ka diyan?”
“Kel! Ano ba talaga? Mag ho-Homemakers ako o Theater and Arts?” Hay nako nandito nanaman tong kaOAhan niya.
Naiintindihan ni Kelly si Korin. 1st time nilang pumasok sa ibang club, since graders loyal sila sa Theatre and Arts Club.
“Ikaw, kung ano talaga gusto mo.” Ayan naman yang pouty face niya.
“Ano ba talaga?! Dito o Theatre?” Bulong ni Korin sa sarili niya. Pero kahit bulong na, narinig parin ni Kelly.
Nasa desk na ni Korin ang papel ng hilain siya ni Kelly papalabas ng Homemakers club.
“Saan tayo pupunta?” Nagpasalamat si Kelly at tatlong classroom lang ang layo ng Theatre and Arts sa Homemakers.
Ang daming tao sa Theatre. Pagpapasok palang nila, nakikipagsiksikan na sila. Konti nalang ang space sa harap.
“Madami ang gusto sumali, but the club can only have 80 members. So we will have an audition. We will post in the bulletin board for schedules of the audition.” Nagsalita ang lalakeng estudyante sa harap na may hawak na ¼ sheet of papers.
“Oy, Cashmere ano yang nasa papel na hawak niya?” Tanong ni Kelly sa katabi na si Cashmere.
“Mga pangalan ng gustong sumali.” Nakita ni Kelly na may hawak si Cashmere isang pad ng ¼.
“Oy pahingi.” Sabay hablot sa pad paper. He had a startled face.
Paglabas nila sa club ang daming comment and observation ni Korin.
BINABASA MO ANG
Silhouettes Onstage(Hiatus)
Teen Fiction"The stars are the ones that guides us at night." That's what they always say. But why others still stay in the dark? Because they don't look up. They only look down, at the problems, at the chaos, at the total mayhem.
