11 Ways to Forget your Ex-boyfriend.

11 Ways to Forget your Ex-boyfriend // 1

WAY // 1

"Your ex-boyfriend is not worth it. I know it's not easy for you to forget him so that's why I'm here to help you. From now on, I'll be sending letters in your locker. 11 letters which will tell you ways to forget your ex-boyfriend.  I promise you that it will only take 11 ways to forget your ex-boyfriend."

Nakahiga na ako ngayon sa kama ko pero hindi pa rin ako makatulog dahil hawak hawak ko yung note na nakuha ko sa locker ko kanina at paulit ulit ko itong binabasa. Ano ibig sabihin ng note? Tsaka sino nagbigay nito? Tsaka anong pake nya sa pagmo-move on ko? 11 ways? Ano naman yun? 

"Anlabooooooo!" ginulo ko na lang yung buhok ko sa mga isiping napasok sa isip ko.

"Pero kung sinuman 'to, sana nga matulungan nya ako sa sinasabi nyang 11ways... Napapagod na ako sa pag-iyak..." naibulong ko na lang pagkapikit ko ng mga mata ko.


"SENAAAAAAA!"

"Sorry kahapon nadala lang ako ng aking damdamin!" pambungad agad sakin ni Kate pagkasalubong nya sakin sa hallway nung pagkatapos ng klase. Magkaiba kasi kami ng klase.

"Sus! Wala na yun, alam mo namang hindi ko kayang magalit sayo ng isang araw eh."

"Eee! That's why I love you, bestfriend! Pahug nga!" 

"Eee! Hindi ako makahinga, Kate!" tinulak tulak ko sya palayo sakin, ang higpit kasi ng pagkakahug nya sakin.

"Oops. Hehe. Namiss kasi kita masyado, anyway... may lakad ka ngayon?"

"Wala naman," nagsimula na ulit kami maglakad papunta sa mga lockers namin na hindi naman masyadong magkalayo, "Bakit? May balak ka bang puntahan?"

"Wala din eh. Pero may party kasi kapatid ko sa bahay namin." sabi nito habang binubuksan na ang locker nya habang ako naman ay kinukuha pa sa backpack ko ang susi ng locker ko.

"Oh anong meron?"

"Ewan ko dun pero ayaw ko magstay sa bahay. Nakakabanas lang kasi mga kaibigan nya dun. Pwede ba magsleep over sa inyo?"

"Sureness naman! Pero jusme, bakit ba ang laki ng galit mo sa mga kaibigan ng kuya mo?"

"Isa lang naman kinaiinisan ko dun."

"Ah, alam na. Si Arkin noh? Lakas talaga ng badtrip powers mo dun."

Sumimangot sya, "Marinig ko pa nga lang pangalan nya, nasusuka na ako eh. Tss. Badtrip lang kasi talaga sya. Badtrip. Ayy. Wag nga natin syang pagusapan, nababadtrip lang ako eh. Anyway, sa inyo ako tutulog mayang gabi ah? Ha? Ha?"

"Oo na." natatawang sabi ko na lang habang binubuksan ko na ang locker ko, "Oops."

Nabigla na lang ako nang may nalaglag(nanaman) na papel.

"Nanaman?" sabay pulot ko dun.

"Ano yan?" dahil may isa't kalahating dugo ng chismosa ang nananalaytay sa bestfriend ko ay agad syang lumapit sakin at kinuha sa kamay ko yung folded paper at binasa ito. Aba't nauna pa sakin nuh?

"1. Put away all the remnants that remind you of your ex. Huh? Ano 'to?"

Inagaw ko kay Kate yung papel, "Yun lang nakasulat?"

"Yan lang eh. Ano ba yan? Fortune cookie?"

"Gaga! May nakikita ka bang cookie?"

"Eh ano nga yan?"

"Aba, malay ko rin! Sinusubukan ko pa lang intindihin. Kahapon kasi may natanggap din akong papel at nakasulat sa labas nun ay pangalan ko tapos, teka pakita ko sayo.." kinuha ko sa backpack ko yung paper, hindi ko sya tinapon dahil gusto kong maintindihan yung purpose nung letter,  at nung makuha ko na ay binigay ko kay Kate. Binasa nya yung nakalagay at pagkatapos nun ngumiti sya at siniko siko ako.

"Ayeee. I'm sure this is from someone who likes you and who always sees you suffer since your break up with Allen. This must be your real prince that will take you away from all the pains." kung pwedeng magningning ang mga mata ni Kate at magkaroon ng background na mga puso sa paligid nya ay naging ganun na yung scene lalo na at nakahawak pa sya sa dibdib nya na animoy nangangarap sa kawalan.

Sinapok ko nga ito, "Manahimik ka nga. Pinagsasasabi mo, don't make such conclusions nga." yun yung sinabi ko pero sa loob loob ko ay umaasa ako sa sinabi ni Kate na baka nga ito ay galing sa isang taong may gusto sakin at ilalayo ako sa mga sakit na nararamdaman ko ngayon. Aaah! Ano ba 'to, kung anu-ano kasi pinagsasasabi ni Kate, napapa-ilusyon tuloy ako. >_<

"Pero if I were you sis, susundin ko na lang yang mga ipapadala nyang letters. Who knows baka makatulong nga yan, malay mo effective talaga. Saka I don't see any harm on trying it."

"Hmm... Pag-iisipan ko..." 

Sa pagkakataong ito, ako naman ang nasapok, "Gaga! Anong pag-iisipan mo? Wala kang isip, remember? So wag mo ng pag-isipan, gawin mo na lang!"

Hinimas ko yung ulong sinapok ni Kate, "Oo na nga po, wag kang brutal."

"O sige nagsalita ang hindi brutal, sinapok mo rin ako kanina."

After class, sinamahan ko lang si Kate sa bahay nya para kumuha ng ilang gamit sabay nagdiretso na kami sa bahay ko. Sa loob ng kwarto ko...

"O sige, simulan na natin." nakatayo at nakapameywang si Kate sa harap ko.

Tinignan ko sya ng may pagtataka habang nakaupo ako sa kama ko, "Ha? Ang alin?"

"Eh ano pa? Edi yung way # 1! Put away all the remnants!"

"Remnants? Wow, nosebleed ako."

"Jusme, mag-ayos ka nga Sena! Gusto mo bang makamove on o hindi?"

"Gusto..." sabi ko sa matamlay na boses.

"Yun naman pala eh! Sige, simulan na talaga natin. Akin na cellphone mo."

"Bakit?" kahit hindi ko alam ang gagawin nya ay binigay ko pa rin ang cellphone ko. 

Kinuha nya yung cellphone ko, may pinindot pindot na tumagal siguro ng mahigit 5minutes mahigit at nang matapos ay binalik nya na sakin, "Anong ginawa mo?"

"Dinelete ko messages ni Allen pati na ang contacts nya pati na rin pictures nya pati na rin theme song nyo. Umm... Sabihin na nating, lahat lahat ng tungkol kay Allen dyan sa cellphone mo."

Pagkasabi nya nun, automatic na nagpanic ako at chineck ang cellphone ko, "Binura mo messages ni Allen?!!"

"Yup." confident na sagot nya.

"Bakit?! Ano na lang babasahin ko sa gabi? Yun na nga lang yung mga natirang usapan namin ni Allen! Yun na lang yung nagpapaalala sakin ng mga magagandang alaala."

"Gaga ka bang talaga? Kaya ka naman hindi makakamove on talaga nyan eh binabasa mo pa yung mga messages nya! Kung gusto mong magmove on, aalisin mo sa isip mo si Allen! Kung babalik at babalikan mo yung mga alaala nyo, talagang hindi ka makakaalis sa kinatatayuan mo!"

Hindi ko pinansin yung sinabi nya at kinalkal ko ulit cellphone ko, "Binura mo din yung mga pictures?! Bakit?! Hindi mo ba alam na yun na lang yung natitirang hindi nagbabago samin! Yun na lang yung paraan ko para isiping kami pa rin! Sa tuwing nakikita ko yung mga pictures namin na magkasama at masaya, naiisip kong kami pa rin at walang nagbabago! Yung pictures na nga lang ang hindi nagbabago samin tapos buburahin mo pa! Bakit mo binura?!" 

I think I'm going hysterical. Hindi ko matanggap yung mga bagay na nawala ng bigla bigla sa isang pindot lang ni Kate sa "delete" button.

"Ay anak ka naman talaga ng---! Ah Sena, asan ba ang utak mo? Nasa pwet mo ba? Hindi na talaga ako magtataka kung bakit hanggang ngayon kahit 1% man lang ng sign ng pagkamove on sayo ay WALA."

Hindi ko pa rin pinansin ang sinabi nya at chineck ko ulit ang cellphone ko, "Pati contact nya binura mo? Pati theme song namin?"

"Oo, may problema ka?!" panghahamon nya.

"Wala. Pwede ko namang idownload ulit yung kanta saka saulo ko naman yung number nya."  panghahamon ko din sa kanya.

"SENAAAAAAAAAA! NAKIKINIG KA BA SA MGA SINASABI KO KANINA?!"

"Ano ba Kate, bakit ka nakasigaw!"

"EH ANG BINGI BINGI MO EH! ANDAMI KONG SINABI KANINA PERO NI ISA ATA WALA KANG NARINIG!"

"Ano ba sinabi mo?"

"Makinig ka ah," kinuha nya yung cellphone ko sa kamay ko at hinagis ito sa kama tapos hinawakan nya yung mukha ko ng mga kamay nya at finixed nya ang mukha ko sa mukha nya, "Keeping anything that reminds you of your ex out of sight will help you to think about him less. If you really want to get over him, you must keep yourself away from every part of him and the memories he left you. Do you get me, Sena?"

Lumunok ako at feeling ko parang nawalan ako ng boses, "I... I didnt... I... Tsong, di ko nagets, pakitranslate nga!"

*WAPAK!*

"Aray! Ano ba di mo naman kelangang sapukin ako, joke lang yun. I was just trying to lighten up the mood here noh! Nagets ko na naman. Oo na, kung gusto ko talagang makalimutan sya kelangan isacrifice ko lahat ng mga bagay na konektado sa kanya."

"Mabuti na yung nagkakaintindihan tayo. Hmm..." inikot ni Kate ang paningin nya sa kwarto ko,"Magsimula tayo sa mga letters nya."

"H-ha?!"

"Ano?! May angal ka? Diba nagkakaliwanagan tayo?"

"Ah, oo. Sabi ko nga." pumunta na ako sa drawer ko para kunin yung box ko na naglalaman ng lahat ng letters ni Allen para sakin, "Eto na oh."

"Ano pa mga binigay sayo ni Allen?" kinuha ko lahat ng mga bagay na binigay sakin ni Allen tsaka lahat ng mga remembrance ng relationship namin, nilagay namin ito sa isang sako at dinala sa baba kung saan gumawa kami ng isang pagsusunugan.

"Susunugin natin?"

"Ay hindi, kakainin natin!" sarcastic na sabi ni Kate, "Syempre susunugin natin, this way wala na talagang matitira! At pag wala ng natira wala ka ng makikita na magpapaalala sa kanya at pag wala ng mga bagay na nagpapaalala sa kanya, hindi mo na sya masyadong maiisip at di kinalaunan mawawala na rin sya sa isipan mo at makakamove on ka na sa kanya!"

Wala na akong nagawa kundi sumunod kay Kate. Inisa isa naming sinunog ang mga bagay na konektado kay Allen. Bago ko sunugin ang mga sulat ni Allen, binasa ko muna ang ilan dun at sa tuwing ihahagis ko ito sa apoy, naiiyak na lang ako. Lalo na nung sunugin namin si Nami, yung teddybear na bigay sakin ni Allen nung anniversary namin. 

"I just killed my daughter!" hindi ko na kinaya, napaupo ako habang umiiyak ng malakas. Sobrang sakit na ng nararamdaman ko. Parang sa bawat may susunugin kami, parang pinapana ako sa puso.

"Oy, teddy bear lang yan! Wag kang OA, it's not as if we're committing a crime here noh!"

"Kahit na, tinuring kong anak si Nami! Tapos susunugin lang natin! Wala na sya, abo na si Nami! Patay na si Nami, patay na yung anak ko!" naghahalo na ang uhog at luha ko sa walang humpay kong pag-iyak.

"Jusmiyo. Paano ba ako nakakatagal sa gantong bestfriend kong may sayad sa utak. Ano ba, Sena, teddy bear lang yun. T-E-D-D-Y B-E-A-R, hindi yun tao! Get over it will you!"

Natapos yung araw ng iyak ako ng iyak dahil sa lahat ng mga sinunog namin. Bumalik ako sa kwarto ko at nasabi na lang sa sarili ko...

"Wala na..."


1week na ang nakakalipas simula ng sinunod namin yung way#1. Nung una at pangalwang araw, sobrang nagluksa ako sa pagkawala ng lahat. Pero nung magtagal tagal, medyo nababalik na ako sa sarili ko. Naiisip ko pa rin si Allen pero hindi na masyado. Nakatulong nga yung pagaalis ko sa lahat ng mga bagay na pwedeng magpaalala sa kanya, nakatulong rin yung hindi ko sya nakikita o nakakasalubong sa campus. Kahit papaano, nabawasan ng konti ang pagiisip ko tungkol sa kanya.

"Ano? Effective ba? Nakamove on ka na ba kay Allen?"

Nilagay ko ang kamay ko sa baba ko, "Hmm... Hindi ko na sya masyadong naiisip eh..."

"Talaga? Good sign yan! " tuwang tuwang reaksyon ni Kate.

"Hmm... Oo nga eh, effective yung way#1, kung dati 24hrs na laman ng isip ko ang pangalan ni Allen ngayon 23hrs na lang!" positive na sabi ko kay Kate.

Nagbago yung mood ni Kate pagkasabi ko nun na hindi ko naman nagets, I thought I brought her good news pero sinimangutan nya ako. 

"Ano?!! 1hr lang nabawas?!"

"Bakit? Hindi ba good news yun?"

"Tss! Pede na rin, 1week pa lang naman nakakalipas. Atleast may improvement kahit papaano, pwede ng pagtyagaan. Anyway, wala pa bang bagong note na napapadako sa locker mo?"

"Wala pa nga eh. 1week na rin yung nakakalipas, gusto ko na nga malaman yung #2. Gusto ko na talagang makamove on." sabi ko habang binubuksan ko yung locker ko.

Bago ko buksan ng tuluyan yung locker ko, nagpray muna ako, "Sana meron."

At pagbukas ko, may nalaglag na papel.

"Yes! Dumating na yung #2!"