မနက္လင္းေတာ့ ထမင္းရယ္ ဟင္းရယ္က ေမာင္ခ်က္တယ္။သူပဲ ခ်က္ရမွာေပါ့။ကိုယ့္ကို ေစာေစာမထႏိုင္ေအာင္လုပ္ထားတာကိုး။အိပ္ယာႏိုးႏိုးခ်င္းမွာပဲ ဆယ္နာရီေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ။ဒါေတာင္ အိပ္ခ်င္စိတ္ကမေျပဘူး။အိပ္ယာထဲမွာ ပူေနလို႔ ဆက္အိပ္မရေတာ့တာ။
စားပြဲခံုေပၚ အုပ္ေဆာင္းကို လွန္လိုက္ေတာ့ ဖရံုးသီးခ်က္ ဝင္းဝင္းေလး။မေန႔က ေဘးအိမ္က ဖရံုသီးတစ္လံုးေပးထားလို႔ ဒီေန႔အတြက္ဟင္းက ဖရံုသီး။မေန႔က ေထာင္းထားတဲ့ စပ္သီးေထာင္းခြက္လည္း ရိွေနတယ္။မေန႔ညက ႏွစ္ေယာက္စလံုး ညစာမစားေတာ့ ထမင္းေတ ဝက္စာထဲထည့္ရၿပီ။အပိုအလ်ွံျဖစ္သြားတဲ့ ထမင္းဆို သိပ္ႏွေျမာတယ္။
'ဘယ္မ်ားသြားပါလိမ့္...ဆိုင္ကယ္လည္း မရိွဘူးဆိုေတာ့...ၿမိဳ႕ထဲေတဘာေတမ်ားသြားလား'
ဆာေနတဲ့ ဗိုက္ကို ျဖည့္တင္းဖို႔ ထမင္းခူးၿပီး စားပြဲမွာ စားဖို႔လုပ္တုန္း တစ္ေယာက္တည္းေရရြတ္မိတယ္။ေမာင္က ျပန္ေရာက္ရင္ ၿမိဳ႕ထဲေတ သြားတတ္တယ္ေလ။သူ႔ရဲ႕ ေနာက္တစ္ေယာက္က မွာလို႔ ဝယ္ဝယ္ေပးေနရတယ္ထင္ပါတယ္။သိခ်င္ေပမယ့္ မေမးပါဘူး။မေမးမိေအာင္ကို ေနတယ္။အတတ္ႏိုင္ဆံုး မၾကည့္မိေအာင္ကို ေနတယ္။မျမင္ရေတာ့ စိတ္သက္သာတယ္။
တစ္ေခါက္သြားတိုင္း တကူးတကဝယ္ဝယ္သြားရတဲ့ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုပါပါသြားတာကို သိတယ္။ဒါေပမယ့္ မသိခ်င္ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္။ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမာင္ေျဖ႐ွင္းဖို႔ ခက္ေနမွာစိုးလို႔။
ေျခာက္ကပ္ကပ္ ဖရံုသီးဟင္းနဲ႔ စပ္သီးေထာင္းက ထမင္းၿမိန္ေစဖို႔ အဆင္မေျပဘူးထင္ရဲ႕။မၿမိန္တဲ့အျပင္ ေျခာက္ကပ္ကပ္မို႔ထင္ ၿမိဳရတာေတာင္ ခက္သလိုလို။စားမေကာင္းတဲ့ ထမင္းကို ႀကိတ္မိွတ္ကုန္ေအာင္စားၿပီး ပန္းကန္ေဆးထားလိုက္တယ္။ေမာင္ကေတာ့ မျပန္ခဲ့ေသးဘူး။ဘယ္အခ်ိန္တည္းက ထြက္သြားသလဲမသိဘူး။ထမင္းဟင္းခ်က္ထားခဲ့ေသးတာဆိုေတာ့ အနည္းဆံုး ႐ွစ္နာရီေလာက္မွ ထြက္လို႔ရမွာ။အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာလည္း ဆယ္နာရီေလာက္ထိ။ေတာ္ပါေသး ဒီေန႔တနဂၤေႏြေန႔မို႔ ေက်ာင္းသားေတြ ပိတ္ထားလို႔။
YOU ARE READING
ကြၽန္ေတာ့ေယာက္်ား ေရႊညာသား (Completed) ကျွန်တော့ယောက်ျား ရွှေညာသား (Completed)
Romanceယံဖြိုးမောင် + စိုင်းသုတ ယံၿဖိဳးေမာင္ + စိုင္းသုတ BL,OC Married Life ဖောက်ပြန်တာ trauma ရှိတာမျိုး ၊ မဖတ်နိုင်ဘူး ဆိုတဲ့သူတွေ ဒီ fic ကို မဖတ်ကြဖို့ ပြောချင်ပါတယ်ရှင့်။ ေဖာက္ျပန္တာ trauma ရွိတာမ်ိဳး ၊ မဖတ္နိုင္ဘူး ဆိုတဲ့သူေတြ ဒီ fic ကို မဖတ္ၾကဖို႔ ေျ...
