Ne Yapmalıyım? {Todoroki x Reader}

Affetmek

Sanat... Herkese göre farklıdır. Birine göre resim sanattır. Diğerine göre müzik sanattır. Bu sanatların bile kendi içinde ayrıldığı da ayrı bir gerçektir. Ama ben şu anda dünyadaki en güzel sanat eseri denebilecek bir şeye bakıyordum.

O kızıl saçlar rüzgarda süzülüyordu. Diğer taraftan gelen beyaz tutamların sanki tuzlu su ve tatlı su gibi asla birbirine karışmaması beni başka bir şekilde büyülüyordu. Farklı renkteki gözleri... Birine bakarken kendimi okyanusta, diğerine bakarken kendimi karlı bir fırtınada buluyordum.

Sol gözünün üzerindeki buz yanığına rağmen mükemmeldi. Hayır, o yanık onu daha da mükemmel kılıyordu. Tepeden tırnağa mükemmel olan bu kişi ise Shoto Todoroki idi.

Evet şu anda Shoto'yu izliyordum. Onu buraya evime çağırmıştım. Ama şu anda balkonda oturup dışarıdaki manzarayı seyrediyorduk. Pardon, o dışarıdaki manzarayı seyrediyordu. Ben yanımdaki manzaraya daha önem veriyordum açıkçası.

Uzun bir süre daha baktım ona. Sanki bütün zaman bizimmiş gibi. Onu izleyerek yıllar bile geçirebilirdim. Bu... Adil değildi... O kusursuzluğun tanımıydı.

-"Beni neden çağırmıştın?"

Bana seslenmesinden sonra büyüsünden kurtulabildim. Başımı iki tarafa sallayıp düşüncelerimden kurtuldum ve diyeceğim şeyleri toparlamaya başladım.

-"Ah... Şey, geçen gün hakkında konuşmak istemiştim. Seni başımdan savmış gibi oldum. Ayrıca, daha da anlatmam gereken bir şey var."

Yüzünü bana çevirdi ve gözlerini gözlerime kenetledi. Bütün dikkati bendeydi. Bir an o gözlerin içerisinde öleceğimi hissedince kafamı dışarıya çevirdim. Bir iç çekip son defa kelimelerimi birleştirdim.

-"Touya Todoroki."

Duyduğu isimle titremişti yanımdaki şaheser. Bakmasam bile görmüştüm. Ağzını açıp beni bölemeden devam ettim.

-"Birkaç yıl önce Japonya'ya geldiğimde Touya Todoroki adında biriyle tanışmıştım. Bana, evden kaçtığını söylemişti. Nedenini sorduğumda ise 'Eğer orada daha fazla durursam kardeşimi öldüreceğim' demişti.

Shoto iç çöktü ve dışarı bakmaya devam etti. Ah, bunu anlatmamam gerektiğini biliyordum.

-"Bana biraz babasından bahsetti. Özgünlüğü çıkmadan önce çok iyi anlaştıklarını söyledi. Birbirlerini de çok sevdiklerini söyledi. Ama özgünlüğü çıkınca babası onu bir başarısızlık olarak görmeye başladığını da dedi. Onun gözüne girmek için her şeyi yaptım, ama o hala beni görmüyor demişti bana. Sonra bir gün bir kardeşi olduğundan bahsetti. Babası ona mükemmel şaheser diyormuş. Kendisinin o kadar çok uğraşarak elde edemediği şeyi sadece doğarak elde eden kardeşini kıskanmış ve daha çok denemiş. Hatta kardeşini de öldürmeyi denemiş. Ama, bana ne babasından ne de kardeşinden nefret ettiğini söylemişti."

Aklımdaki cümleleri bitirince iç çektim. Uzun bir sessizlik oluştu. En sonunda bir nokta koymam gerektiğini anlayınca kafamı ona çevirerek konuşmaya devam ettim.

-"Sonra, senden öldüğünü öğrendim. Demem o ki... ona ikinci bir şans vermelisin. Çünkü eminim baban da deniyordur. Sana geçmişi unut demiyorum. Geçmişi de hatırlayarak ikinci bir şans vermeyi dene. Dediğin gibi geçmiş asla ölmez. Ama bu demek değil ki gelecek de aynı olacak. Bazen en ölümcül yaralar bile iyileşebilir. Ama elbet ardında yara izi bırakır. Değil mi?"

Bana döndü. Ağzını açıp bir şey diyecekti ama vazgeçti. Yanıma yaklaşıp kollarını belime doladı ve kafasını da boynuma gömdü. 

-"Teşekkür ederim, Asena."

Ben ne yapacağımı şaşırırken yanaklarım ısınmaya başlamıştı. Bana sarılmakla kalmayıp ismimi de söylemişti. Özgürlük heykeli gibi havada tuttuğum ellerimi bir süre sonra sırtına koydum. Başka ölümsüz olduğunu istediğim bir andaydım.

-"Keşke o aptal da beni dinlese."

Yanlışlıkla ağzımdan çıkan kelimelerle ağzımı hızla kapattım. Shoto da ne dediğimi duymuş olacak ki kollarını belimden çekip 2 adım geriledi.

-"Efendim?"

-"Yok bir şey canım kendi kendime mırıldandım ben. Şey, içeri geçip bir şeyler yapmak ister misin?"

Bir konuyu değiştirmeye çalışırken daha ölümcül bir ok fırlatmıştım. Ben yeniden kızarmaya başlarken Shoto'nun yüzünde hafif bir gülümseme oluşmuştu. 

-"Elbette."

-----
Skiş var koşun.

Şaka şaka...

Bilmiyorum belki...

Neyse uzun olduğu için bıraktım burada. Şu an başka bir kitap daha yazıyorum ondan yavaş yavaş ilerletçem bu kitabı. Ama artık da romantik şeyler başlasın kitap çok saçma oldu...

Bya (ﾉ◕ヮ◕)ﾉ*.✧