Okul gayet önemli tabii. Size bunu üç farklı arkadaşımızın hikayeleriyle anlatacağım.
Ben Ebru.
Kolejde okuyordum. Biz başarı derecemize göre sınıflandırılıp eğitim alıyorduk. Deneme sınavının ilk onu A'da sonraki sırayla B'de, C'de ve D'de okuyordu. Ve öğretmenler için bu büyük bir farklılıktı.
Ben döneme A sınıfında başladım. Öğretmenler gayet ciddi, hızlı ve anlaşılır bir dille anltıyorlardı. Memnundum taa ki B'ye düşene kadar...
Burası daha lakayitti ve eğlenceliydi. Hocaların anlatışı mı yavaşlamıştı?
Hırslandım ve dereceye girdim. Şimdi gayet yüksek bir lisedeyim. Ve size şunu demeliyim ki bu iş bir hırs meselesi... Beni hırslandıran okulum oldu.
Yani hırs başarının anahtarı bence...
Ben Bekir. Sizler gibi sıradan bir ailenin ilk çocuğuyum. "..." Okulu (bir devlet okulu)'nda okudum 8. sınıfı. O yüzden sizi en iyi ben anlarım.
Arkadaşlarım garipleşmişti. Yanlarındayken bu sene sınav var mı, yok mu anlayamadım. Öğretmenlerde bir telaş göremedim. Sanki bu sene sınav yok da...
Bir iki ay lay lay lom geçti benim için. Beni dürten hiç bir şey yoktu. Ders çalışmaya ne kadar soğuksam bilgisayara bir o kadar yakındım.
Sonra ilk sınavlar için tekrara başladığımda aslında okula boş yere gittiğimi anladım. Hiçbir şey bilmemek kötüydü. Ben de bu kıtlıkta başarabilir miydim, bilemiyorum.
Dersleri GERÇEKTEN DİNLEYİP NOT TUTMAYA başlayınca sınavlardan yüksek aldığımı gördüm. Mutluydum.
Geç fark ettim ama ben kıtlıktan "..." kadar yüksek bir yerde okuyorum, değil mi?
Bence önemli olan durumu fark edebilmek. Azmetmek ve kararlı olmak... Okul ortamınızın bir önemi olmamalı bence sizin için. Bu sene arkadaşlıkları da ikinci plana itin. Başarı sizinle!
Ben Elif. Devletteyim. Tabii kusurlar var hemde çok...
Arkadaş insanı zirveye de götürür mezara da...
Bunu anladığımda dibi boylamıştım.
İğrenç bir netice yaptım. Meslek lisesine gideceğim. Saçlarımı salıp makyaj yapacağım o vakte keşke bir iki perspektif, pisagor, madde, Atatürkçülük, fillde çatı falan çözseydim...
Pişmanım.
Okul tabii önemli, (Ebru bunu söyledi.) ama siz ve arkadaşlarınız da önemli(Bekir ve Elif öğretti.) gerisi size kalmış dostlar...
