Każdy z nas jest jak kwiat, piękna barwa,
promieniuje kontrastem, razi swoim blaskiem
ależ to przepadnie, przepadnie miłość,
przepadnie przeznaczenie
kwiat się rozpadnie i odejdzie w zapomnienie,
zostanie tylko po nim melodia
taki to już kres egzystencji,
zostanie po nas tylko
zdanie urocze, łzy w szklance swej topię
i jak beczka do swojej piwniczki z winem się stoczę
zaraz pisać skończę, gdy ktoś urocze zdanie powie:
niech mu ziemia lekką będzie,
przecież wszystko zostało spełnione,
spij spokojnie, twoje serce nie zostanie skradzione,
rozlecisz się jak liść w porze zimowej
lecz nie zapomnisz o niej,
o pięknej chwili, którą przeżyłeś,
bo życie jest chwilą, i jej nie straciłeś
wykorzystałeś ją dobrze, spełniłeś przeznaczenie
lecz musisz już się kłaść, oczekiwać na zbawienie,
w krótce staniesz w ich rzędzie
a o tobie pamiętać tylko melodia będzie
bo melodia jest pamięcią,
którą trzeba wciąż odtwarzać aby nie zapomnieć
nie zapomnieć nut
nutą jest wspomnienie,
wspomnienie o tych których już nie ma, o tych którzy odeszli
nie jesteśmy tu pierwsi, tymi co myślą o końcu
oni też myśleli
spełnijmy ich marzenie, byśmy w sercach i mieli
bo takiej pamięci po śmierci, też byśmy chcieli
więc szarp za struny, i graj piękną pieśń
o tych którzy przez życie gnali
jak rumak przez wieś
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Sebastian Wojtyczka, 2.11.2021
