Ik stond bij de fietsenrekken en zette mijn fiets in een rek. Ik deed mijn fiets op klein slot, meer was echt niet nodig. Een fietsendief die mijn fiets wilde stelen moest wel heel wanhopig zijn, dacht ik. Ik liep weg van de fietsen. Toen zag ik mijn vrienden staan en ik slenterde naar ze toe. Ik mompelde een begroeting en ze reageerden hetzelfde. Alleen Aron bleef stil. Hij keek op zijn telefoon. "Jongens, moet je horen," zei hij, "jullie weten dat we morgen op schoolreisje gaan?" Iedereen knikte en bromde "ja," het was ons uitgebreid verteld gistere, bij de mentor les van onze mentor, Meneer Boets. We zouden gaan gaan paintballen. Aron ging verder. "Dat paintball bedrijf had een Meneer Boets. We zouden gaan gaan paintballen. Aron ging verder. "Dat paintball bedrijf had een probleem dus we zouden gaan kanoën en daar moeten we heen fietsen." Arons stem droop van afschuw. Hij haatte sporten en bewegen. "Mij lijkt het wel leuk" zei ik. Ik was blijkbaar de enige met die mening want de rest protesteerde. Toen ging de bel en we liepen met het groepje richting de grote deuren van de school. Boven de deur hing een bord met in mooi geschilderde letters de naam van onze school:"SG Pieter Zandt."
