Gözlerimi açtığımda tek gördüğüm şey siyahlar içinde bir gölge
-Hey sen!
"Bana mı sesleniyorsun?"
-Evet. kimsin. Orada ne işin var. Neredeyim ben?
"1ve 2-Kim olduğumu bilirsen benim kendimi göstermememin ne anlamı var
3-Cehennemindesin"
- Ne saçmalıyorsun sen? Açık konuş!
"Hiç değişmemişsin aynı asilik aynı sinir babana benziyorsun aynı"
-Ba-babamı nerden tanıyorsun?
"İnsan düşmanını yakından tanımalı değil mi?"
Sustum. Sadece sustum. Söyleyecek bir sözüm yoktu.
"Adın...27 yaşındasın. Askersin. Baban annenin babanı aldatması üzere sevgilisi ile beraber babanı öldürmesiyle vefat etti. Ha birde baban Albaydı değil mi. Albay Bünyamin Kılıç. Ama ne annenin ne babanın soyadını taşımıyorsun asker. Her neyse annen sevgilisi ile beraber bir terörist. Bir aralar bu yüzden hakkında soruşturma davası vardı. Ama şanslısın ki temiz çıktın. Onları bulduğun yerde hem babanın hemde bu zamana kadar şehit edilen her askerin intikamını almak istiyorsun."
Benim hakkımda bu kadar şeyi bilmesi her ne kadar doğal olsada şaşırtmıştı.
-Hakkımda fazla araştırma yapmışsın.
"Dediğim gibi düşmanlarımı tanımam gerek"
-Hadi ama bu adil değil biliyorsun değil mi. Ben düşmanımı tanımıyorum ama. Hem elim kolum bağlı burada ne yapabilirim ki.
"Türk askerinin ne yapacağı belli olmaz. O yüzden sadece sus."
-Beni buraya nasıl getirdin?
"Kolay oldu sadece sana bi sizin deyişinizle şehit imajı verdim. Timin inanmadı illa seni göreceklerdi Daha sonra bir süreliğine bir iğne ile kalbini durdurdum ve seni görmelerini sağladım. Senin ardından perişan oluş halleri gerçekten keyfimi yetme getirmeme yetti bile. İşte daha sonra hop buradasın"
-Tabutun içindeki beden peki?
"Ah sana canını fazlasıyla yakacak birşey diyeyim mi. O şehit olarak omuzlarında taşıdıkları tabutun içinde ceset olarak bir teröristin cesedi var. Şu an senin yerine onun için göz yaşları dökülüyor. Onun için dualar törenler yapılıyor"
Son dediği şeyle çıldırmamak için kendimi tuttum. Böylesine canilik pis bir zihniyet..
"Hatta o anları kendi gözünden gör" deyip elindeki kumanda ile televizyonu açtı.
Haber spikeri: Evet sayın seyirciler. Dün gece 03.15 saatlerinde teröristler ile çıkan çatışma da 1 asker yaralandı Çatışma sonrası hastaneye kaldırılan asker maalesef ki tüm çabalara rağmen kurtarılamadı. Şehit ....... ...... 'in-ın cenaze töreni için Ankara da ki spikerime bağlanıyoruz"
A.haber spikeri: Evet sayın seyirciler. Şehit ...... ..... 'in-ın cenaze töreni 52. Alay komutanlığı Albay Halil ibrahim Kopuz tarafından şehide hitaben konuşmadan sonra başlayacaktır.
"Acı veriyor mu asker ha"
Konuşamıyordum üzerimde büyük bir sınır vardı. Gözlerim hiç birşey görmüyor kulaklarımda tek bir ses duyuluyordu'O şehit olarak omuzlarında taşıdıkları tabutun içinde ceset olarak bir teröristin cesedi var'.
Bölüm nasıl ama
Ben ağlayacaktım az kalsın
Oy ve yorum bekliyorum
Vatan_Sevdasi76 Vatan_Sevdasi77 bu bölüm sizlerle gelsin canlarım ❣❣
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Koma
Fanfiction"Ve o yıkılası çığlık sesleri. Herşey başa sarmişti. Herkes adeta o güne dönmüştü. Şu an akıllarda ki tek soru "o gün" dü. "