ျမင္းခြာသံက နီးသထက္နီးလာေလေလ ဗႏၶဳဝဏၰ ၏ လက္အစုံသည္ စႏၵသူရိန္ ၏ လက္ေမာင္း ကို ကိုင္ထားသည္က ပို၍ တင္းလာေလေလ ျဖစ္သည္....
စႏၵသူရိန္ မွ သိခၤ အား တခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္ေလ လွ်င္ သိခၤ လဲ ညင္သာစြာ ေခါင္းကို ၿငိမ့္ျပ ၍ ဓားအိမ္အတြင္းမွ ဓားကို အသံမထြက္ေစရန္ တရိရိ ဆြဲထုတ္လိုက္ေလသည္.....
ျမင္ကြင္းသည္ ထင္ရွားျပတ္သားလာသည္....
ထိုျမင္းစီးလာေသာ သူသည္ စင္စစ္ တြင္ကား ဗိုလ္ေလး သိခၤ ၏ ေသြးေသာက္ တပ္မႈးငယ္ ျဖစ္ေသာ ''ငေလာက္ဖ်ား'' ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္....
ထိုအခါမွသာ လွ်င္ သုံးဦးသား ေခါင္းခ်င္ဆိုင္လ်က္ ဖင္ထိုင္လ်က္ က်သြားေခ်ေတာ့သည္...
'' က်ဳပ္တို႔ေတာ့ သည္တစ္ႀကိမ္ ေသၿပီပဲ မွတ္တာ.. ဗိုလ္ေလးေရ... လက္စသက္ေတာ့ ဗိုလ္ေလး ရဲ႕ ငယ္ကြၽန္ရင္း ျဖစ္ေနပါေရာ့လား ကြယ္...''
စႏၵသူရိန္က ေျပာလည္းေျပာ ရယ္လဲ ရယ္လိုက္သည္...
ဗႏၶဳဝဏၰ ကေတာ့ အေၾကာက္မေျပေသးပုံရသည္...ႏႈတ္ဆိတ္ေန၏...
''ညီေတာ္ ဘာမွ မစိုးရိမ္လင့္...''
" ငေလာက္ဖ်ားကို သိခၤ မွ တဆင့္ နန္းတြင္းက ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေလ်ာက္တင္ဖို႔ ကိုယ္ေတာ္ တို႔ နန္းမွ မထြက္ခင္ ထဲက မွာခဲ့ ၿပီးသားကြဲ႕... "
" ဒီအေရးေၾကာင့္ သူယခု ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ေပမယ္ ''
စႏၵသူရိန္ စကား ဆုံးသည္ ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဗႏၶဳဝဏၰ လဲ သက္ျပင္းရွည္ႀကီး တစ္ခ်က္ ခ် လိုက္၍ ဓားလြတ္ကို ဓားအိမ္ အတြင္းသိူ႕ ေျဖးညင္းစြာ ျပန္လည္ ထည့္သြင္းလိုက္သည္...
'' ဟဲ့ ငေလာက္ဖ်ား.... နင္ ေရာက္လာတာ ေစာလ်င္လွ ခ်ည္လား.. ပဇာ အခ်ိန္မဆိုင္း လာရသနည္း...နင္ တင္စရာ ရွိတာ တင္ပါေလ ''
''သိခၤ'' ၏ စကား အဆုံးတြင္
'' ငေလာက္ဖ်ား'' မွ
'' မွန္ပါ....မင္းငယ္ ႏွစ္ပါးနဲ႕ ဗိုလ္ေလးတို႔ နန္းမွ ထြက္ခြာသြားသည္ကို ေတာင္နန္းေဆာင္မွ သိေၾကာင္းပါ ဘုရား... "
" သို႔တည္းေၾကာင့္ ယခု မင္းငယ္တို႔၏ အေဆာင္မွ ရံေ႐ြ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ မ်ားႏွင့္တကြ အိမ္ေတာ္ ေစာင့္မ်ားကိုပါ ဖမ္းဆီး၍ ကြက္မ်က္ရန္ ရည္႐ြယ္ေနၾကေၾကာင္းပါ ဘုရာ့... "
YOU ARE READING
ရွက်စွယ်တော် ညှိုးမှာစိုးပါရဲ့ {Ongoing}
General Fiction"႐ြက္စြယ္ေတာ္ ညွိုးမွာစိုးပါရဲ႕" ေလးက Thu ရဲ႕ပထမဆုံး oc ျဖစ္လို႔ ေဝဖန္ေပးၾကပါဉီးခဗ် မွတ္ခ်က္// Thu က wp မသုံးလို႔ Sho ကတင္ေပးတာပါဗ် "ရွက်စွယ်တော် ညှိုးမှာစိုးပါရဲ့" လေးက Thu ရဲ့ပထမဆုံး oc ဖြစ်လို့ ဝေဖန်ပေးကြပါဉီးခဗျ မှတ်ချက်// Thu က wp မသုံးလို့ S...
