4 yıl sonra/TÜRKİYE
"Can ben kaçar gelek misin sende?"
"Yok yaa,sen git şimdi Akif amcayı hiç çekemem."
"Tamam tamam,hadi bay bay."
Canla ayrılıp şirkete doğru yol aldım. Evet doğru duydunuz Can. O yani Asiye gittikten sonra Can toparladı beni,Asiyeyle falan konuşuyorlarmış. Bende Asiyenin sesini falan duyuyordum. Neyse şimdi babamın yanına gidiyorum. Acil çağırdı beni.
_________
"Ooooo Akif Atakul,yine her zaman ki gibi evraklardan ayrılmıyoruz."
"Hoşgeldin evlat hoşgeldin."
"Hoşbuldum da,niye cagirdim beni?"
"Şimdi biliyorsun ki,ben yeni bir ortakla anlaştım.Ve bu ortağımın senle yaşıt kızı var. E seninde evlenme çağın geldi. Biz dedik ki siz evlenin."
"Ne dediniz,ne dediniz? Baba biliyorsun ki ben hala Adliyeye aşığım."
"Ya bırak artık şu kızı yaa ömrünü çürütmeye değer mi hem Asiyeye zarar gelsin istemezsin dimi?"
"Sen ne pislik bir adamsın yaa, Tamam teklifini kabul ediyorum ama Adliyenin kılına zarar gelmeyecek tamam mı?"
"Tamam tamam. "
Konuşma bittikten sonra hızla çıktım şirketten.
_______
Evet yarın çok istediğim(!) Düğünüm var. Ne mutlu bana dimi? Ah be Asiye ne çok özledim seni bir bilsen.
LONDRA
ASİYE
"Eeee ne var,ne yok Türkiye'de?"
Aybikeyle telefonda konuşuyorduk. Gerçi ben geldiğimden beri hep konuşuyorduk da neyse.
"Asiye ben sana birşey söyleyeceğim ama fazla üzülmek yok tamam mı?"
"Of hadi uzatmada söyle."
"Doruk...Doruk evleniyor. Hemde yarın."
Ne? Evleniyor mu? Ben burda onun sevdiğim için hayatıma kimseyi almamışken o evleniyor mu? Vay be.
O zaman Doruk Atakul düğün hediyemi hazırlayayım bende.
Türkiye/düğün günü
"Siz Ayça akman,Doruk Atakul'u eş olarak kabul ediyor musunuz?"
"Evet."
"Siz Doruk Atakul Ayça Akman'ı eş olarak kabul ediyor musunuz?"
"Ev-"
Ben değiştim dün gece
Herkes kafasını kapıya çevirmişti.
O gelmişti,yıllarca gelmeyip düğün günümde gelmişti.
Sen giderdin yine
İnan olmaz annem kızar
Tekrardan sevmeme
Gözlerini sevdiği adamla buluşturdu Asiye,ne çok özlemişti o yeşil hareleri.
Benden kalan bir anıydı
Senden kalan bir acıydı
Öyle güzel güzel gülme
Benden kalan bir anıydı
Senden kalan bir acıydı
Öyle güzel güzel gülme
Doruk öyle çok özlemişti ki sevdiği kadını. O kıvırcık saçları,o kapkara gözleri. Çok daha güzelleştirmişti yıllar onu.
Evlenmiyormuşsun bugün
Bilmiyor muyum
Özlemiyormuşsun beni
Duymuyor muyum
Evlenmiyormuşsun bugün
Öyle diyorlar
Özlemiyormuşsun beni
Öyle diyorlar
Aybikeye baktı Asiye. Özlemiyormuş Doruk onu öyle diyordu Aybike.
"Eeee düğün hediyemi beğendiniz mı?"
Daha fazla gözyaşlarını tutamasan çıkmıştı salondan Asiye.
Doruk da o hızla peşinden.
"Asiye,Asiye bekle dur!"
Tam da o anda yoldan gelen bir araba sesi yankılandı. Asiyeye araba çarpmıştı ve orda ölmüştü.
👉👉👉👉👉👉👉👉👉👉
👆 👇
👆 👇
👆 BOM 👇
👆 👇
👆 👇
👆👈👈👈👈👈👈👈👈👈
"Al yemeğini getirdim."
Diyip çıkmıştı hemşire odadan.
Ve işte o zaman gerçeğe dönmüştü Asiye
Ve hastaneyi Asiyenin acı dolu çığlıkları doldurmuştu.
"DORUUUUUUUUKKKKKK"
Ve Asiye Eren şizofreni bir hasta. Ve Doruk Atakul bir hayali karakter.
Ve asıl olay ikiside aynı anı,farklı zamanlarda,farklı ülkelerde,farklı hastanelerde yaşıyorlardı...
______________
Eveeett kitap boyunca yanımda olan kişilere çok teşekkür ederim.
Maalesef her şey mutlu sonlarla bitmez. Ve ben mutlu son SEVMEM de,yazmam da.
Hem böylelikle daha akılda kalıcı olur.
Asiye ve Doruğun hikayesi de böyle bitti.
Yakında çok güzel bir kitapla dönüş yapacağım bilginize.
Hoşçakalın,sağlıkla kalın.
Öpmüşümm🌹🌹🌹🌹🌹
