Hayat bir nefes arası bi şey.Bazen bir gün bazen bir yıl bazen bir asır ama önemli olan hayatı yaşayabilmek.Ama bunu yaparken zorluklar seni bir sıfır kaybettirir.İste bu zorluklardan biri hastalık.Gelelim karakterimize hayattan zevk alan bir kız bu .Hayatının en kötü sabahına uyandı. Uyandığında saçları dökülüyordu.Bir rüya sandı ilk. Gözünü kaşıyıp bir daha baktı ama gercekti.Lösemi olmuştu.Gözlerinden damlalar akmaya başladı.Mutluluğu üzüntüye büründü.Annesi ağlama sesini duyunca koşarak merdivenlere çıktı ve yanına geldi.Dökülen saçlari görünce çok şaşırdı ama belli etmemeye çalıştı. Babasını arayıp hemen doktora gittiler.Hastalık teşhisi koyuldu ve onu lösemili arkadaslarinin yanına göndermeyi önerdiler.Eve gidince kızlarına sordular.Kız ağlayarak kabul etti.Yarin gitmek istediğini söyledi.Ve bavulunu toplamaya başladılar ve hep birlikte uydular.Sabah olmuştu.Kız çok erken kalkmıştı.Son kez evine bakmak istedi.Kahvalti yaptılar. Ve yola koyuldular. Ve içeri girdi.Ona benzer bir sürü kişi vardı.Ama biri farklıydı.O herkesten çok değişikti.onu gördüğünde ona aşık olmuştu.Hayata bir daha tutulmaya sağlıyacak kişiydi o.Acaba o da beni sevicekmiydi dedi içinden.
