Öncelikle..
Paramparçayım ve sizden bir süre sonra parçalanarak benden uzaklasmanızı istiyorum.. Lakin , yüz hatlarımdaki bütün oganlarımdan yalnızlık akıyor. Mideniz bulanabilir..
Az önce bir sigara yaktım. Kafamı geriye dogru yaslayıp bir firtla birlikte , derin bir nefes aldim. En derininden hemde.. 2 dudagin arasindan süzülen dumani izledim.
Gülümsedim..
O duman süzülürken icine gömdügüm kaybettiklerimde tavana yapisip kayboldu. Sanki , sigaranin dumaninda kaybettiklerimin silüetleri vardi. Bitmesini istemedim yarida kesilmesin diye. Fazlasiyla gercek duygulardi bunlar cünkü.. Ah ! Ne cok kisi gömmüşüm. Öldürmeden..
Dumanima saklamisim.
Fakat , kacinilmaz bir gercek de var ki , beni de gömdüler. DİRİ DİRİ. yerin 7 kat dibine hemde. Sadece ben yapmadim bunu yani..
Akilsizliklarimi , hatalarimi , arkadas sifatini yakistirdigim insanlari , dost bildiklerimi , akrabalarimi ve maneviyati yuksek olan degerleri.. Ve hatta yeri geldi annemi , babami.. Evet yanlis okumadiniz annemi ve babamida.. Peki ya gömmek aciyi gecirir mi ? Hayir tabi ki bu sadece insanlarin kendilerine yaptigini sandiklari bir terapi cesidi , bir olgu.. Sadece icine gomuyorsun. Bir sure sonra icinde irin olusturacak sekilde dibe gömüyorsun.. İnceden inceye seni curutuyor. Ama şöyle ki .. Kimse ne göruyor ne de biliyor. İcinde cürüdükce kotu kokularda yaymiyor. Her halukarda insanlar bunun farkina varmiyor , varamiyor.. Lanet olsun.
İcine hapsettiklerin ve orda bi seylerle bastirmaya calistigin seni yakan seyler bir sure sonra aliskanligi oluyo insanin. Yapmasi mecbur olan seyler gibi.. Adim seda ve 20 yasindayim benim dunyamda yalnizlik ve bastirmaya calistigim butun duygular zirvedeki yerlerini aldilar. Zamanla adlarida degisti. Onlar benim hatirlamak istemedigim , gozumun onune geldiginde dislerimi dis etlerime gomercesine sıktıgım ates parcalari artik.
Elimi kalbime koysam sıkıca kenetleyecek seyler. Birakma sansimin olmadigi.. Ve artik bedenime ilerliyor bi yerle sabit kalmayan virus gibi.. Kanser gibi mesela evet , bu olgunun adini tam anlamiyla anlatmak istesem kanser derim. Yavas yavas insani olduren bakteri.. Lanet olsun ki artik kanser nirvanada .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yerle Yeksan
Non-Fictionaslında konusmaktan cok yazmaya meyilli bir insanım.. Fakat , profesyonel olmak icin fazlasıyla yol kat etmem gerekiyor farkındayım. Peki bu durum benim umrumda mı? Tabi ki , kocaman bir hayır .. Ne düşündüğümü , hislerimi , icimi acıtan duygulari b...