Benim Gözümden Ülkeme

Sıra kimde?

        Başlamak için bir öncelik sırası gözetmedim ama buradan başlamak geldi içimden dostlar.

        Sıra önce cumhuriyetçi askerlere geldi.Suçlandılar.Yargılandılar.Tutuklandılar.Bir çok hak ihlaline maruz kaldılar.

        Mayısın bir günü çevrecilere geldi sıra.Bir parkta bir ağacın kesilmesini istemediler.Oturma eylemi yaptılar.Dünyada olabilecek en masum,en zararsız,hatta en gürültüsüz eylem.Çadırları yakıldı,gözaltına alınmaya çalışıldılar.

        Sonra haziranın bir günü özgürlükçülere sıra geldi.Ne eylem hakkına saldırılmasına ne de "siz ne derseniz deyin bir istediğimizi yaparız" minvalinden padişahçılık oynamalara tahammül edebilirdi bu özgürlükçü insanlar.Sokaklara çıktılar.Eylemin hak olduğunu,fikirlerinin o "padişah ve padişahçılar"ı destekleyenlerle eşit değerde olduğunu,kimsenin rant ve gösteriş uğruna doğaya zarar veremeyeceğini savundular.Biber gazı,cop,tazyikli su ve gözaltılarla karşılandılar.Her tutuklananda daha da büyüdü eylem.Her vurulan çocukta,gençte daha da çok çocuk ve genç çıktı sokağa.Onlar da aynı vahşilikle ve bu vahşiliğin övülmesiyle karşılaştı.Köylüler çocuklarına "bak üniversiteye gidince böyle anarşik olursan kırarım bacağını" dedi.Birisi çıkıp "Ne idüğü belirsiz nesil" dedi onlara.Kimileri okullarından öğretmenlerinden ceza aldı,dersten bırakıldı,okuldan atıldı.Birileri "cıkcıkcık devlete karşı çıkıyorsa haketmiştir tabi bunları" dedi.Polisler kendilerine verilen yetkiyi de sorumluluğu da aldılar sırtlarına,kimisi "devlet ne derse doğrudur" diye,kimisi hayattan hıncını almak için,kimisi amiri emretti diye vurdu,sövdü,öldürdü.

        Sonra bir öğretmenler gününde sıra öğretmenlere geldi.Atanamayanlar atanmak istiyorlardı.Çalışmakta olanlar hakettikleri koşulları ve maaşları istiyorlardı.Onlar da gözaltıyla,fişlenmeyle,copla karşılandılar.Kimilerinin derslerden bıraktıkları öğrencileri telefon etti "Hocam limon-süt sürün bibergazının acısını alır gözünüzden" diye.Polisler yine verilen yetkiyle kimbilir "bizim de maaşımız az biz ses çıkarıyor muyuz" hissiyle vurdu,gazladı,gözaltına aldı eylemdeki öğretmenleri.

        Sonra bir gün sıra köylülere geldi.Köylerine HES yapılmasını istemiyorlardı.Birileri "size soran yok biz yapacağız,yiyeceğiz" diyordu.Onlar da karşı çıktılar,pankartlarını,torunlarını,coşkun akan derelerini aldılar eyleme geçtiler.Kimilerinin şehirde okuyan üniversiteli torunu aradı "dede hes dedikleri çok zararlı.kanmayın uydurmalarına,direnin" dedi.Birileri "cahiller ne anlar" dedi.Birileri "gelişmemizi istemiyorlar" dedi.Polis-jandarma-HESçi şirketin korumaları verilen yetki ve emirle dağıttı,gazladı,yaka paça attı milletin efendilerini kendi derelerinden,arazilerinden.

        Sonra bir gün sıra orta ve düşük gelirle,dişle tırnakla kurulmuş çoğu ruhsatsız izinsiz yerleşimlere geldi."Elinizden bal gibi de alacağız,gökdeleni dikeceğiz" dediler.Onlar da kabul etmek istemedi,Ormanıma Suyuma Mahalleme Dokunma diye eyleme çıktılar.Ormanıma Suyuma derken bunu söyleyen çevrecileri hatırladılar.Yine polisle yine çevreden küfürlerle,saldırılarla karşılandılar.Kimileri "gelişmemizi istemiyorlar" dedi yine.Kimileri "bak sen gecekonduculara bir de devlete başkaldırıyorlar" dedi.

        Sonra bir gün sıra dershaneler,okullarla iyi gelir sağlayan ve görüşünü yayan bir dini cemaatin başındaki amcaya geldi."Dershaneler kapatılacak" dediler.Amca ve onu izleyenler "olmaz" dedi.Sonra bir iki koz oynadı iki taraf da.İşin sonunda o amca ve ekibi "Paralelci" oldu çıktı.Gazeteleri basıldı,yazarları gözaltına alındı.Kurumlarına adeta savaş açıldı.Bunlara direnip eylem yapacak olurlarsa gazla,copla,gözaltıyla karşılandılar,fişlendiler.Polisler görevden uzaklaştırılırken belki eylemde vurdukları gençleri,öğretmenleri,gecekonducuları hatırladı.Yargılanan gazetecilerinden bazıları belki yargılanmalarını kutlama olarak yazdığı askerleri hatırladı.Gençlere "ne idüğü belirsiz" diyen amca kendi takipçilerinden tutuklananları mücahit ilan etti.

        Sonra bir gün sıra parti içinden birilerine geldi.En ufak ters görüş beyan ettiğinde onlar da hain,paralelci,yalancı ilan edildiler.Belki şimdiye kadar fişledikleri,iftira attıkları,düşmanlaştırdıkları insanları anımsadılar yastığa başlarını koyunca.

        Liste belki çok daha geniş çok daha karmaşık.Ama asıl soru şu: Sıra kimde?Ya da kimde değil sıra?Her an birimize gelebilir sıra.Birilerinin çıkarlarına ters düşünceye,yollarına çıkıncaya kadar güvendeyiz yalnızca.Sonra sıra bize de gelebilir.Bugün birilerini yuhlayıp hain ilan ederken yarın orda biz olabiliriz.Dün yanımızdaki biriyle karşımızdakini taşlarken o yanımızdaki bugün karşımızdakinin yanına yakıştırılıyor dikkat etmek gerek.Sıra bize gelmeden anlamak gerek "karşı cephe" zannettiklerimizi.