Verliefd

Hoofdstuk 1

Hij fluisterde iets. Het was niet voor mij bedoeld en dat brak mijn hart. Hij hield van haar... Ik keek achter mij om. Nog een laatste blik gaf ik hen voordat ik vertrok. Hij wist hoe ik me voelde en toch stond zijn keuze vast, wel de mijne nu ook.

Het begon allemaal op de barbecue. Je probeerde iets te maken voor de kindjes die avond. We plaagden elkaar, ik lachte op je mislukt plan en jij negeerde mij expres. We lachte, maakte grapjes en ik negeerde het gevoel dat ik niet weg wou van je. Ze vroegen om mijn hulp en zonder veel zin ging ik weg van je. De uren vlogen voorbij. Jij was bezig met de spelletjes voor in de avond terwijl ik de tafels aan het klaarmaken was.

Eindelijk was het avond. Iedereen ging bij een post staan en ik kwam bij jou staan. Dat was de eerste keer dat wij alleen waren. Bram liep voorbij en even dacht ik dat hij bij ons ging komen staan. Het was misschien egoïstisch van mij maar ik wou je voor mezelf. "Hé Mathieux, kom je niet bij ons staan?" Daar had je het natuurlijk ging je bij hem staan het is je beste vriend. Ik keek naar de grond en wachte af tot je vertrok maar tot mijn verbazing zei je: "Neen, geen zin maat. Ik blijf liever hier." Ik hield mijn gezicht in plooi maar vanbinnen was ik dolgelukkig. "Oké is goed. Je weet waar we zitten.", Bram keek me aan en lachte.

Wat later kwam er gelukkig een kindje spelen dus hielden we ons daarmee bezig want we wisten alle 2 niet wat te zeggen. Het werd wat later en de ouders begonnen langzaam weg te gaan. We gingen die avond allemaal blijven slapen maar ik had niemand om naast te slapen. Ik hooptje diep vanbinnen dat ik naast jou ging slapen maar ik wist dat ik mezelf voor de gek hield. We speelden allemaal het spel met de spijkers. Iedereen was aan het lachen en we vergaten gewoon alles dat moment. "Bij wie ga je slapen vanavond?", vroeg Kim. "Ik weet het niet, Bram is hier met Ella dus heb ik niet echt iemand." antwoorde je. "Slaap naast Charlotte?" "Hahah dat is een goed idee": lachte je. Gelukkig was het al wat donker zo dat je niet zag dat ik rood werd.

Die avond sliep ik voor het eerst in je armen.

~~~~~~~~

Dit was een voorstukje. Het spijt me dat het zo kort is maar ik heb nog veel in petto voor dit verhaal. Het is een verhaal dat dicht bij mijn hart ligt dus ik hoop dat het jullie interseert. Dit verhaal is hafl fictie, half non-fictie.

Veel leesplezier!