Prologue

1 3 0
                                    

Ang sakit ng mga suntok na natatamo ko, hindi lang suntok kundi pati na din sabunot at kalmot na nang-gagaling sa kanila.

Pero mas masakit parin yung nakita nya na nga akong sinasaktan at pinapahiya sa harap ng buong estudyante dito, imbis na ipagtangggol ako, linagpasan nya lang ako na tila walang nakita.

I thought he will protect me at all cost? Ayun yung pinangako nya saakin, pero bakit parang hindi nya na maalala iyon ngayon?

I just watch him turning his back from me, kasabay nun yung pagmanhid ng katawan ko. I don't know but I have a feeling na gusto kong manuntok, gusto kong ilabas lahat ng galit ko.

Hindi ko namalayan, I was crying na pala. Not because of the pain I feel physically, but the pain I feel emotionaly and pain I feel on my heart.

"Hah! Look, wala talaga syang pake sayo. I told you, dati pa, that he is mine. You just look pathetic in the eyes of all the students here in Golden State Valley!" Mataray at proud nyang tugon.

After saying that, tinuloy nya ulit ang pagsabunot saakin, kasama ang mga alipores nya.

Cowards! I'm just only one, and they are four, that is so unfair.

Nakaupo lang ako, at hinahayaan sila sa ginagawa nila saakin.

'Evierielle what's wrong with you?! Sino hinihintay mo?! Walang magliligatas sayo, iniwan ka na! You only have yourself!'

Inipon ko ang lakas ng loob ko, kung dati ayoko gumanti, ngayon bigla akong nakaramdam na kailangan ko protektahan ang sarili ko, hindi ko na kailangan 𝗆aghintay ng magliligtas saakin dahil walang dadating.

Pinunasan ko ang 𝗆𝗀𝖺 luhang tumu𝗍𝗎lo galing saaking mata. Tumayo ako at tinignan silang apat, isat-isa. I saw shockness on there eyes, but it faded quickly at napaltan ng galit na galit na mga mata.

Hinila ko ang buhok ng sino mang naabot ng kamay ko. This time is different, because I fight for myself, I need to protect me, dahil ngayon na alam ko na wala nang gagawa.

They fight back, pero dahil sumabog na lahat ng nararamdaman ko, mas malakas ang pananabunot, pananampal, at pangangalmot ko sa kanila.

Students are just watching us, instead na pigilan kami, which is okay to me. Ayokong may mangahas na makielam, gusto kong gumanti sa lahat ng ginawa nila saakin.

Ang hindi lang okay ay, may ibang kumukuha ng video saamin, tiyak na makakarating ito sa aking mga magulang lalo na kay kuya, pero hindi ko muna iyon iisipin, ang mahalaga makaganti ako sa apat na ito.

"MISS VELASQUEZ, CHANDLER, WILLOWS AND MISS SMITH! IN MY OFFICE, NOW!"

Tricky LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon