Çırpınan kalbimin derinliklerinde seni aradığımı hissediyorum anne.
Öyle ki uçurumun kenarın da sallanıyordum ta ki o an aklıma gelene kadar.
5 yıl önce
"Neden bir anda beni okuldan alma gereği duydun ?"
Annemin telaşlı hareketleri üstüne yenileri ekleniyordu arkasına dönüp baktı.
"Burdan hemen gitmemiz lazım gidince anlatırım"
Annem telaşlı bir şekilde sağına soluna bakıyordu
"Nereye gidiyoruz" ?
Annem cevap vermedi ve telaşlı bir şekilde kırmızı ışıklarda geçiyordu
"Artık birşey söyler misin anne korkmaya başlıyorum"annem arabayı kenara çekip bana bazı şeyler anlattı
"Anne peki şimdi ne olucak bizi bulurlarsa" annem ağlayarak çok üzgün olduğunu söyledi ve benden korkmamamı söyledi
"Üzülme anne " dediğimde göz yaşını silip hızlıca arabaya binmemi istedi
"Peki bizi bulurlarsa ölücek miyiz ?"
"İlk işimiz bu şehri terk etmek daha sonrasını şehirden çıkınca düşünürüz"
Ben de endişelendiğim için sağ sola bakıp sessizce ağlıyordum.annem arabayı bir benzinlikte durdurup
"Hiçbir yere gitme hemen geliyorum"Annem beni öpüp beni sevdiğini söyledi ve ardın dan arabayı kitleyerek benzinlikte olan bir markete girdi çok korkuyordum yanımda ki baddaniyeyle üsütümü kapatıp ses çıkarmadan annemi bekliyordum aniden bi telefon çalma sesi geldi arayan annem di annem içerdeydi peki bu arayan kimdi tekrardan dükkanın içine baktığım zaman annem yoktu endişelip telefonu açıp sessizce dinledim iki üç dk sonra bir kadın çığlığı kulağımı çınlattı sanırım o ,o annemdi korkuyordum her an bir yerden birşey çıkacakmış gibiydi
Sağ tarafımdaki cama sert bir cisim geldi
Araba otomatik olduğu için arabanın heryerini kilitleyip hızlı bir şekilde arabayı sürüp hızlıca ordan uzaklaştım bi an arkama baktığım dabir kadının paramparça bir şekilde yerde yattığını gördüm ve ağlayarak ordan uzaklaştım peşimde saiyah bir araba vardı çok korkmuştum bende ölücektim araba kullanmayı bilmiyordum önüme birşey çıktı ve ağaçlı bölgeye girdim kaza yaptım kafamın kanadığını gören adamlar öldüm diye bir daha peşime düşmiyeceklerdi bi süre sonra bayıldım gözümü açtığımda bir adam beni başucunda bekliyordu hemen çığlık attım ve bana sessiz olmamı söyleyip cama elini uzattı ve karşıda ki admları göster di sanırım onlar beni öldürecek adamlardı kapı çaldı "tık tık tık " beni gizli bir bölüme sakladı adamlar evin içini aradı ama beni bulamayınca gittiler bir süre sonra beni gizli bölümden çıkarttı ve birazcık su verdi karnımın zil çaldığını görünce sobada pişen patatesleri soyup bana verdi
"Sen kimsin ?"
"Seni tanıyor muyum?"diyerek sorular sordum
"Ben maykıl senin kaçtığın adamlardan bende kaçıyorum"
"Nasıl ya seni niye tanımadılar o zaman "
"Yüzümde maske ver çünkü"adam dediğim benden bir iki yaş büyük bir erkek, şaşırdım daha sonrasında tanıştık ve başımdan geçenleri ona anlattım o da bana anlattı
"Sana bişey söylemem lazım "
"Dinliyorum"
"Kaza geçirdiğin için yüzün biraz değişti o yüzden çığlık atayım deme yoksa adamlar ikimizi de öldürür"
"Yüzümde ne var ki benim " yüzüme baktığım da başımı vurduğum yerde bir dikiş vardı sanırım o dikiş atmıştı alnıma yüzüm de daha olgunlaşmış ve daha güzelleşmiştim sanki kaza yaptığıma sevinir haldeydim
"Şimdi ne yapacağız "şaşkın gözlerle ben bakıp bilmiyorum dedi yaklaışık 2 ay evden çıkmayarak iyileşmeye çalışıyordum ve iyileştim bu sırada da ondan hoşlanmaya başlamıştım ama benim acilen annemin ölüp ölmediğini bulmam lazım dedim çünkü orda bir kadın vardı ama o annem olmaya bilirdi oraya gitmemiz gerktiğini söyledim bana imkansız olduğunu söyledi ardan 2 ay daha geçti ve bana annemin yanına hala gitmek istediğimi öğrenmek için soru sordu bende evet dedim ama o ben tek gidicem oraya dedi kendisini değiştirip evden çıktı ve gitti ben perdeleri kapatıp onun gizli bölümüne geçtim eğer biri gelip kapıyı çalıp,çalıp daha sonrasında kırarsa diye ama öyle olmadı aradan saatler geçti birden bir ses geldi kapı açılmıştı onun olup olmadığını bilmek istedim ve dışarı çıkmadım gizli bölüme geldi birisi oturdu,oturdu ve gitti ama o bir kadındı hissettim ardından dışarıdan gürültüler geldi ve eve tekrardan geldiler bu sefer oydu ve benim hızlıca ordan çıkmamı söyledi karşımda yaralı yüzü kapalı bir kadın annem olamazdı çünkü annemin kıyafetleri onlar değildi 🙄
"Telaşla kimin olduğunu sordum"ve bana orada yarlı bir şekilde bulup yardım etmek istediğini söyledi benim evim olmadığı için birşey söyliyemedim ve ona birisinin buraya gelip oturup daha sonrasında gittiğini söyledim ve şaşkınlıkla daha dikkatli olmalıyız dedi kadın yüzünü açtığım da karşım da Annemi gördüm evet yanlış görmüyordum annemdi ama ,ama annemin gözleri yoktu anne benim benim dedim ve annem bilincini kaybettiği için benim kim olduğumu bilemedi annem tam 8 ay sonra beni tanıdı ve tam 1 ay sonra annem ben ve erkek arkadaşımla beraber Newyorka kaçıcaktık ama annem gelmedi daha doğrusu gelemedi çünkü adamlar bizi buldu annemlede dertleri olduğu için annemi öldürüp gözümün önünde parçalara ayırdılar ve ben erkek arkadaşımla ordan kaçmayı becerdik ama ağladım ağladım 😳 annem geri gelmedi çünkü o pislik,*********** adamlar onu öldürdüler bende erkek arkadaşımla yaşım gelince evlendim çünkü bu zaman zarfında ona güvenim sonsuz du bu yüzden de evlendik hatta 1 tane kız çocuğumuz var anneme çok benziyor huyu suyu herşeyi anneme benziyor keşke o da burda olsaydı onu çok özledim Dünya'nın en iyi annesiydi o en iyi ANNEYDİ.
