2. the broken one: Hermione
Harry buz kesen ellerini kabanının cebine yerleştirirken önündeki taşları tekmeleye tekmeleye karagölün kıyısına ulaştı
Hermione yere oturmuş önündeki taşları rastgele göle atıyordu
"Oturabilir miyim?"
Hermione ayaklandı
"Tabii, ben de gidiyordum zaten. Benden rahatsız oluyorsun ya, rahat rahat oturursun"
Genç büyücü kaşlarını çattı "Hermione, yapma böyle. Senden rahatsız olduğumu nasıl düşünürsün?"
Hermione'nin ellerini avucunun içine alırken "sen benim en yakın arkadaşımsın" dedi kendisine hatırlatmak ister gibi. Bu yükü taşımak çok zordu
"Bir problemin var ve bana bunu söylemiyorsun Harry" dedi Hermione sakinleşmiş ses tonuyla "en yakın arkadaşın olduğumu söylüyorsun, ama yakın arkadaşların arasında sır olmaz"
Harry suçlulukla başını yere eğdi, haklıydı. Ama ona dönüp de "senden hoşlanıyor olabilirim" diyemezdi ya?
Hermione ellerini Harry'nin avucundan çekti ve kollarını göğsünde bağladı. "Anlaşıldı" diye düşündü Harry bir süre trip yiyeceği kesindi
"Anlatmak zorunda değilsin" dedi "bazı arkadaşlıklar gerçekten çabuk yıkılıyor. Bizimki öyle olmaz sanmıştım" dedi
Yere otururken dizlerini kendine çekip kollarını etrafına doladı ve başını dizlerinin üstüne yasladı
Ne yani? Bu git demek miydi kal mı? Diye düşündü Harry. Ardından dizlerinin üzerine çökerken yere oturdu ve aynı onun gibi dizlerini kendine çekip başını üzerine yasladı.
Bir süre gökyüzünü incelerken omuzundaki ağırlıkla gözlerini sol tarafına çevirdi
Hermione kolay kolay uyumazdı ki? Bir dakika, numara mı yapıyordu?
Hermione'nim başını kaldırıp göğsüne yaslayınca genç cadı bir şeyler mırıldanıp sanki bunu bekliyormuş gibi kollarını Harry'nin bedenine doladı
Harry elini düşmesin diye Hermione'nin beline sarıp kendine çekerken genç cadının numara yaptığından artık emindi
Göz kapakları ağırlaşırken direnmedi ve çenesini Hermione'nin başına yaslarken gözlerini yumdu
...
Harry gözlerini başının altındaki taşların verdiği acı hissiyle açtı
Hermione aynı şekilde uyuyordu. Genç büyücü Güldü, demek rol yapmaya devam ediyorsunuz bayan Granger? Diye düşündü içinden
"Hermione" dedi. Genç cadıdan tepki yoktu
"Herm?" Dedi bu sefer. Ama hala bir belirti yoktu
Harry gülümsedi ve eliyle yüzüne düşen saçları geri atarken Hermione'nin bu sefer gerçekten uyuduğuna emin oldu
"Mione?" Biraz dürtüklemenin sonucunda uyanmıştı
Gözlerini açtıktan sonra bir süre bulundukları ortamın farkına varamadı
Kısa süre sonra nerede olduklarını hatırlayınca kollarını Harry'nin beliden çekti, ayağa kalkıp ellerini çırptı ve eteğini düzeltti
Sonra da arkasına bakmadan gitti
İlk iki dersi çoktan kaçırmış olmalıyız diye düşündü Harry. Ama değerdi, çünkü hayatında ilk kez huzurlu 2 saat geçirmişti. Voldemort'un geri dönme korkusundan uzak, tüm kaygılardan uzak 2 saat... Kulağa imkansız gibi geliyordu Harry için
