Zawgyi
.
" ဟင့္ ကိုကို ကေလး ကို႔ကို ကိုစိတ္မဆိုးေတာ့ပါဘူး.."
" Jm!! "
ငိုေနေသာ jmအား jinလွမ္းေခါ္မိေတာ့...
" bae ,jmကို jkေဘးမာပဲ ထားထားလိုက္ပါ"
"omm"
ဒီလိုနဲ့ Nj & Jinတို့အခန္းထဲကထြက္သြားျကေလသည္။
"ကိုကို ကိုကို ....ဟင့္"
"ကေလး"
"ကိုကို,..ကိုကို သတိ သတိရလာျပီလား"
" omm, ကိုယ္သတိရလာျပီ..arrဘာလို႔ငိုေနတာလဲကြာ"
"ကိုကိုက ကေလးေၾကာင့္.."
"မဟုပါဘူးကြာ ကို႔ယ္ေနရာမွာ ကေလးသာ ျဖစ္ခဲ့ရင္
ကိုကို ရင္က်ိဳးရမွာ ကေလးသိရ့ဲလား"
" ဟင့္.. "
Jk ရ့ဲစကားေတြနားေထာင္ျပီးေနာက္ jmတဆယာက္မ်က္ရည္မဆယ္နိုင္ေအာင္ jk ေပါင္ေပါကိုေခါင္းစိုက္က်လို့ငိုေလသည္။ jk...jmေခါင္းေလးကိုဖြဖြေလး
ကိုင္ျပီး...
"ကေလး"
" ဟုတ္"
"ကိုယ္တို့. ျပန္တြဲရေအာင္ ကိုယ္ကေလးကို
အရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာ .."
"ကေလးလဲ ကို႔ကို လြမ္းေနခဲ့တာ.. ကေလးေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္"
" ဟင့္အင္း ကိုယ္သာေတာင္းပန္ရမွာပါ"
"ဟင့္အင္း"
Jk...Jmေခါင္းေလးကို ဆြဲယူကာ
ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းထိကပ္နမ္းရိႈက္လိုက္သည္။
" *အြန႔္* ကိုကို.."
" ခနေလးပါပဲ ေနာ္"
" ဟုတ္"
Jmဆီက နမ္းဖို့ခြင့္ျပုခ်က္ရျပီးေနာက္
Jm ရဲ့ ကိုယ္ကို သုေပါသို႔အနဲငယ္တင္ထိုင္ေစပီး
Jmရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းကို စတင္နမ္းရိႈက္ေလေတာ့သည္။
..........
ေနာက္တေန့မနက္,
" Yahh jk , okရဲ့လား၊ဘလိုလဲသက္သာရဲ့လား"
" omm, သက္သာလာပါပီ"
" ေဆးရုံကမဆင္းေသးဘူးလား"
" ဟုတယ္ သူဆင္းလို့မရေသးဘူး"
Jkအတြက္ေဆးစာအခိ်ု့ကို ယူေဆာင္ရင္း
ဝင္လာတဲ့ jmဆီကေျပာသံျဖစ္သည္။
