Hayal edemeyecegim kadar güzel gözleri, muntazam yaratılmış sureti gozlerimin onunden bir türlü gitmiyor.
Bir kan misali icimde dolasiyor sanki sevgin ah sevgili ne guzel seni sevmek gün gibi ay gibi ekmek gibi. Gecemi susleyişini seviyorum aklımı kurcalayisini uykularımı kaçırışını seviyorum. Güldüğünde hayalimi susleyen çehren doluyor gozlerime odanın tavaninda hayale dalmisken inadina uyumuyor yorgunluguma ragmen dusunmeye engel olamiyorum seni. Sen benden alip goturensin beni.
Hazırladığım sandviç ve meyve suyumu hizla cantama koyup sirtma taktim. Ayakkabimin bagciklarini bağlayıp elimdeki salataligi agzima attim bitirip ayaga kalktim. Hava aydinlamisti penceremin kenarindan suzulen gun isiklari vucudumu isitiyor adeta beni disari davet ediyordu. Sonbaharin en huzurlu gunlerinden yapraklarin sararip dokulmeye başladığı ruzgarin savruldugu en guzel mevsimde insanin evde durasi gelmiyordu. Okudugum kitabimi da koltugum arasina sıkıştırıp yoluma koyuldum.
Sanki tum yollar sana cikacak gibi sevgili. Pespembe olmus burnumu avuclarimin arasina aldim isinmam lazimdi. Parmak uclari yarim eldivenimi takmis usumekten korunuyordum kendimce. Ne yaparsam yapayim sonbaharin kisa yaklasan ayazi sicak icime nisbeten dışımı üşütmüştü.
