მერამდენე(დასრულებული)

თავი 17

-ჯონგუქ ხომ არ მოკვდა?
-შეიშალე?
-არ სუნთქავსო და!
ჯონგუქმა ისევ ხელოვნური სუნთქვა ჩაუტარა და შ/ს წყალი ამოუშვა და ამოისუნთქა.
-შ/ს.
-ჯონგუქ.
ჯონგუქმა გულში ჩაიკრა.
-მადლობა ღმერთს რომ კარგად ხარ.
-კარგი ნუ გამჭყლიტავ .
შ/ს გამოიცვალა და სახლშიც მალევე დაბრუნდნენ, ბინაში შევიდნენ.
-ჯონგუქ დე შენ ხარ?
-დედა?
იკითხა გაკვირვებულმა ჯონგუქმა.
-დედას ვერ ცნობ, ხომ მოგწერე?
-არ მინახია.
-რასაკეთებდი ისეთს, რომ ვერ ნახე ჩემი მინაწერი, ეს გოგო ვინააა?
-ეს გაიცანი მართლა შ/ს დედა, დედა
შ/ს ჩემი შეყვარებული.
-მოიცა იმ ორს დაშორდი?
-კი დედა.
-მოდით შვილებო საჭმელი მზადაა-
შ/ს თავბრუ დაეხვა.
-შ/ს კარგად ხარ?
-კი, უბრალოდ მუცელი მტკივა და თავბრუ მეხვევა.
-გუშინ რა გააკეთეთ?(დედა)
შ/ს და ჯონგუქი დუმდა.
-ნუ ღელავ, მეც ეგრე ჯონგუქის მამასთან მოვიქეცი.
-არა მე კარგად ვარ.
-მოდი ჭამე და დაისვენე, თუ გინდა ოთახში შემოგიტან?
ჯონგუქმა გახედა მდივანს რომელის გვერდითაც ბარგი ელაგა.
-დედა ეს ბარგი რად გინდა?
-აქ გადმოვდივარ?
-რატო?
თან იმხელა ლუკმა ჩაიდო პირში და თავისი საყვარელი თვალებით შ/ს გახედა.
-ვიჩხუბე მამაშენთან.
-ორმოცდაათი წლის ადამიანები რამ გადაგრიათ?
-არაფერია ყველას ეგრე მოდის(შ/ს)
ჯონგუქმა შ/ს გახედა.
-ჯონგუქ შეგიძლია კოლა მომიტანო და მარწყვი.
-კარგი ჩემო ლამაზო.
შ/ს გაეცინა
ილაპარაკეს და შ/ს და ჯონგუქი ოთახში შევიდნენ.
-ჯონგუქ დავწვათ რა?
-როგორც გინდა.
შ/ს ლოგინზე დაწვა და მალევე დაეძინა, ჯონგუქი სახეზე ხელს უსმევდა ჩაეხუტა და მასაც ჩაეძინა.

თეჰიონი და ნია ერთად დაწვნენ.

დილით

ნია წამოდგა და თეჰიონს ჩასჩურჩულა.
-საყვარელო ნახვამდის.
-სად მიდიხარ?
-ჯონგუქ თან.
-მას ხომ გაშორდი?
-ასე მარტივად ვერ მომიშორებს.
-კარგი რა რატომ ხარ ასეთი შეეშვი.
-თეჰიონ მოკეტე.

ნიას გულის რევა დაეწყო.

-ექიმო რახდება?(ნია)
-გილოცავთ ორსულად ხართ.
-რააა?