Sıradan okul günü ve parkta önümden yürüyorsun.
Kulağında yine kulağından çıkarmadığın o kulaklık var. Yürürken mırıldanıyorsun.
Keşke duymasam sesini. O sesi duyan herkesi kıskanmakla bitiyor sonu.
Sen o internet sitesine söylediğin şarkıları yükledikçe kıskançlığın artıyor.
Keşke sadece ben duyabilsem o sesini.
Bencil miyim? Belki.
Adımların yavaşladı korkmalı mıyım?
Adımlarımı seni takip ediyormuş gibi görünmemek için hızlandırıyorum.
Yanından geçerken sana bakmamalıyım.
Sana bakmamalıyım.
Sana bakmamalıydım.
Tanrı aşkına neden bana gülümsedin Jeon Jungkook?
Gülümsemenle donup kaldım işte. Şimdi ne yapacaksın?
Bana doğru gelmemelisin. Sana olan aşkımla zehirlerim seni sadece.
Bana nasıl olduğumu sorma Jungkook. Beni iyi hissettir.
Sen de iyiymişsin. Dünkü kız yaramış sana belli.
Sonra görüşürüz demen nezaketen miydi yoksa görüşür müyüz Jeon.
Okula giden her adımımda istemsizce sırıtmam büyüyor.
İçimden seni atamıyorum. Beraber geçirdiğimiz üç yıldan sonraki ayrılığı atlatamıyorum.
Jungkook ben senin sınavında hep sınıfta kalıyorum.
