Ring…ring…ring…
Exactly 12:00 midnight na and just like before, nagriring na naman ang phone ko. Every midnight ganito ang nangyayari.
“Hello,” sabi ko pero kagaya ng dati, walang sumasagot sa kabilang linya.
I kept waiting for an answer but I all I heard was the deafening silence. Hindi ko alam pero hindi ko ibinaba ang tawag. Maybe, I was hoping that the caller will say something.
Toot…toot…toot…
And just like that, the call ended. Sumalampak muli ako sa kama at tumitig lang sa kisame. Ang daming tanong ang gumugulo sa aking isip. Sino ang caller na tuwing midnight tumatawag? Bakit siya tumatawag sa akin pero hindi naman nagsasalita?
I felt really frustrated with myself. Bakit ko pa nga ba sinasagot ang calls niya?
“Sino ka ba talaga? You are really something,” I told myself.
Maybe, hihintayin ko na naman ang call niya bukas. I’ll be waiting for MIDNIGHT’S CALL.
